Arabadan indiðimde yolun tam karþýsýnda bizi bekliyordu.saçma sapan bir geliþti benimki bir anlamý yoktu ne gelen nede gelinen yer için.Yolun karþýsýna geçtiðimde elini sýktým.Merhaba dedim hemen elimdeki çantalardan birini aldý ben o sýrada ilk çocuðumuzun isminin ne olmasý gerektiðini düþünüyordum.Merdivenler bitip oturdugu kata geldiðimizde cebinden anahtarý çýkardý o anahtarda geçmiþimin hiçliðinden yeniden doðuþa açýlan kapýnýn anahtarýydý.Kapýyý açtý düþünmeden içeri girdim.Birde aydýnlýkta görmeliydim nede olsa gökdenizin annesi olacaktý.Saçlarý þampuan reklamlarýndan fýrlamýþ gibi parlak görünüyordu,yüzündeki berraklýktan anlaþýlýyordu ki makyaj malzemeleriyle pek arasý yoktu çünkü makyaja alýþmýþ ve alçak dereceli alkolle temizlenmiþ yüzleri ayýrt edebilme yeteneðine sahiptim.Konuþtuðunda yüzünde güller açýyordu ne kadar düzgün ve akýcý konuþuyordu ses tonu aþýrý derecede aþýk olunma riski taþýyordu.Bütün riskleri üstlenmiþ kupa yelken limana sürükleniyordum.Engellenemezdi olacak olan þey olacaktý belki kader ,belki doða ne demeliydi.
Aþýk olmuþtum duygularým sanki madde olmuþ bana görünür olmuþtu görebiliyordum ona akýyordum herseyim oluyordu nefes alýrken onunla ayný oksijeni solumanýn mutluluðu doluyordu içime.Ayný zamaný ayný mekaný paylaþmalýydýk ayný ýþýkla aydýnlan malýydýk bir saniye bile ayrý kalmamalýydýk dayanamazdým bensiz çay içmemeli bensiz televizyon izlememeliydi.Uykularým bölünür olmuþ zaten çoðu gecede geç saatlere kadar uyuyamaz olmuþtum.Aþk huzursuz ediyordu eðer bir an önce aþýk olduðun kiþiye aþkýný ilan etmezsen.
Zaman herþeye ilaç oldu olacaklar oldu yaþanacaklar yaþandý.Ona hergün biraz daha aþýk oluyorum þimdi.bizimkisi mutlu sonla bitenlerden.Çocuðumuzun ismimi tabi ki gökdeniz olacak.