Çok seviyorsun birini,
Kalbini yukarýlardan indirmiyor!
evlenmek üzeresin, derim…


Bir þeyler yaparken, baþarýlý bulundun baþkalarýnca,
eðrisiyle doðrusuyla yol aldýn, gerçeðe yaklaþtýðýný hissettin.
Bu muymuþ, dedin sonra.
Birini mi kaybetmek üzereydin, Tanrý sakladý sizi?
ya da baþýna bir þey geldi diye çok korkuttun herkesi…

Bunlarý düþünebilirim;
havuz derin, seçenek çok, ama Phelps toz duman etti ya ortalýðý,
sýrf bu yüzden ne okuduysam ona cevap vereceðim Cathrine.


Hatýrlýyorum onu;

Gülüþünün tonunu, konuþurken arada takýlan kýhkýhkýhlarýný, peynirden ve çektiði dumandan sonra daha lezzetli gelen sorular sorduðunu… Zeytinyaðýnda fasulyesini… Konutkentspor tadýnda yürüyüþlerimizi, temizlik sonrasý içeriye aldýðýmýz dünyayý,
tüm o travellance müzikleri… Logolu mutfaðýn saðýnda, yüzümü ‘far’layan ellerini…
Evin duvarlarýna sinen yazýlarý, kahveyle tiyatral canlanýþýný, eli ruhunda bekleyiþlerimizi, çat kapý býraktýðýmýz haber özetlerini…

I remember Goesthey.

Arada da, sadece bunlar flashback yapýyor, gülümsüyorum. Eðlendiðimizi, ‘pak’ bir aile olduðumuzu, birbirimize farklý bir þekilde uyum saðladýðýmýzý vs..
Deðiþtiðimi de biliyorum. O zaman hele, bilsem de oriente edemeyecek kadar saldaydým. Mýþýl mýþýldým ben ya. Pozitif karamele sepetiydim (þimdi yoga sepeti miyim, quantum bohçasý mý bilemiyorum).
Ýlk zamanlarýmýza göre, bende olmayan bir þeydim, ya da çok az görünen... Deðiþtim, karanlýðým gitti; hislerim varmýþ, vücudum varmýþ, saçlarým, elbiselerim baharmýþ...
Bir akþamda olmadý ya. Puzzle’ýmsý mübarek. Bunlar da öz be öz cevaplarý deðil,
daha ziyade, “nedeni bu olabilir”in odasý… Biraz daðýnýk kalmýþ…

Anladýðým kadarýyla b u g ü n o o d a d a y ý z . Bildiðimiz gibi kalan odada.
Giriþteki resme bakalým o zaman... Deðiþmek tabii ki fark yaratacaktý, ama ‘iyi’ denilenlerden, suya sabuna dokunurlardan olacaktý. Ben her zaman bendim. Yalnýzlýðý seven de, sýrf bu yüzden çatýþan da… Büyük lokmayý baþkasýna versem de, nefes aldýðým alanda dünyayla baþ baþayým. Ama biriyle nasýl yaþanýlýr, ne kadar yaþlanýlýr onu da öðrendim.
Beni býrakalým. Ben unuturum, görmeyince hepten unuturum. Sadece þaþýrdým zaten,
insan gibi. Merak dýþýnda, fazlasý yok içinde. Farkýndaysan anlatýyorum. Bilmiyorum ve aslýnda kesinleþtirmek de istemiyorum. Kaç gündür iþ yoðunluðum vardý, bugün, madem iftara da gitmiyorum, yalnýzým, ahh dedim, Cathrine’e yazayým. Konuya mý gireyim?
Durumu sen de zorlayamazdýn daha fazla, gýcýk olmuþtun iþte. Goesthey’liðin tuttu, konuþtun sadece. E n’olmuþ üst üste, birkaç yerdeyse… Önemsizleþtirmek bu olsa gerek… Bunu anlayabiliyorum, þimdi düþününce… D ü þ ü n m e m i z i i s t e d i ð i n i ç i n .

Yorgundun ve motive edilmeye ihtiyacýn vardý, her köþeden eðlence çýkmasýna, kýran kýrana dalgasýna, hayatýn uçurtmadan olmasýna ihtiyacýn vardý. Aþkýn sinus kosinus haliyken ben, paylaþtýklarýmýzý bunlarla besleyemiyordum. Araç gereçlerimiz deðiþti. Ben havalarda, paraþütlerim açýlsa da açýlmasa da, uçaktan atlýyor, seviyordum. Sen, kaymaya gidiyordun, üþüyordun ama gidiyordun. Keramet gitmek de… Sonra severim belki, diyordun.
Karþýlaþamaz olduk. Sonra da karþýlaþmamak için kaçar…
Üstelik hiç böyle bir þey olasý deðilken, ne olmuþtu birden, ben gelin güvey olmuþ, sen inhilal?

However maybe, su üzerinde olsa bile bunlar; okul bitirmekti, sonrasýydý, nefesimizi kesenlerdi derken oturup düþünülmedi. Düþünülecek kadar deðerli durmuyordu çünkü. Þahsiyetini ayýramýyorduk içinden artýk. Araþýyor muyduk? Unutuyor muyduk? Daha da saçmasý, baþkalarý biliyordu cevabý. Damlaya damlaya magma hesabý…

Sonbahardayýz þimdi. Yaðmur bekliyorum. Ýstanbul yýkansýn, ben görüneyim. Ýhtiyaç duyduðun yerde...





Istanbully,
Muna Genç T.