gözlerinden adını okuyabiliyordum
adını gözlerinden aldım
bakamadım ellerinde saklı tutulan vahye
bir rüya hafiften bir titreme
sonra hiç konuşmadı
gözleri de konuşmadı

sus ve dinleme beni
dönsün derken dünya
kendime sarmaladım
ellerimden birini aldın
diğeriyle günah işledim

aşk dedi başka da konuşmadı
başkaydı elleri
gözleri başka
sadece şehri güzel bir kahpeydi

sus ve dinleme beni
bu şehir konuşturur seni
gelen vahye inanmasaydım
kulaklarımı tıkasaydım yağmura
bir şarkıya umutlanır
ve şehir susardı

şarkı da ya da akşamda kalmadı bir kadın
kadın şehre karşı karşına alıp beni
teninde beni gezdirip şehirde gezen kadın

şehir kadında büyür kadın şiirde
şiir eğer dudak varsa şairini unutur

unuttum ben şiirimi


oyunda tut beni