Öyle sevmeliyim ki seni
Yoksul düşmeliyim
Öyle çekmeliyim ki dertlerini içime
Ölmeliyim
Sonsuz bir yatağımız olmalı
Yaşadığımız kentlere âşık olmalıyız
Öyle sevmeliyim ki seni
Bir daha hiçbir şeyi sevmeyeyim
Sahipsiz yalnızlıklar çekmeliyiz ikimize
Her sokak İzmir’e çıkar gibi bize çıkmalı
Mezarlıklar bizim için birer köşe başı biriktirmeli
Ve o köşe başlarında buluşmalıyız hep
Öyle sevmeliyim ki
Unutmalıyım
Seni…