Unutmak mümkünmü seni;Her yerimi sardý ateþin yanýyorum için,için.Nereye baksam seni görüyorum,elim kolum baðlý deliriyorum.Öðle bi hale geldim'ki yavaþ,yavaþ ölüyorum.Sonum yaklaþýyor onu hissediyorum.Özlem,hasret,sevgi ve onu görmek,onla konuþmak benim tek ilacým,benim tek kurtuluþum,benim hayata tutunuþum.

Sanki ölüm döþeðindeyim makinaya baðlamýþlar.Senin hayalinle,resimlerinle yaþatýyorlar.Bir umut,bir hayalin gerçekleþmesi,bir mucize olmasý hep o aný bekliyorum.Tek derdim sen,tek düþüncem sen.Baþka hiçbir þey düþünemiyorum.Mecnunuda,feratýda,keremide þimdi çok daha iyi anlýyorum.

Öyle bir girdin'ki hayatýma,ruhuma,kanýma.Seni çok, çok seviyorum.Yoda yürüyorum aklýmda sen,hayallere dalýyorum,tertemiz hayaller.O an dünyayla iltibatý kesiyorum.Nereye gidiyorum, nasýl gidiyorum hiç bilmiyorum.San'ki hipnoz olmuþum yada çok içmiþim,yolu þaþýrmýþ gibi oluyorum.

Gözlerim bir baþka bakýyor dünyaya,kalbim yerinden çýkacak uçacak gibi atýyor.Hani bir kuþu yakalarsýn,kalbi korkudan çok hýzlý atarya.Benim kalbimde aynen öðle atýyor.Ayaklarým yorulmak nedir bilmiyor,aðrý nedir bilmiyor.Anlayacaðýn;Vucudumun her yeri bir baþka çalýþýyor,kendi halýnde.Seni seviyorum,senin için ölüyorum.Sonu ne olur bilmiyorum aþkým?