Umutsuzluğun sardığı anda
Hayatın durduğu
Gözlerin kör olduğu anda
Yıldızım olup doğdun karanlığa
Bir türkünün mısralarında
bir rüzgarın ıslığında bulmuştum seni
belki rüyaydın
hayaldin belki
ne sen vardın
ne ben vardım belki
bir ağacın filiziydin
kuru bir çeşmenin son damlasıydın belki
bir merdivenin basamaklarında bulmuştum seni
bir martının kanadında
belki yorgundun
kırgındın belki
ne adın vardı
ne adım vardı belki
bir umudun yarınıydın
bir karanlığın aydınıydın belki
bir sigaranın dumanında bulmuştum seni
bir kahvenin telvesinde…
belki hastaydın
yastaydın belki
ne haberin vardı
ne haberim vardı belki
bir aynanın yansımasında bulmuştum seni