Bazen düşünmek insana çok şey kazandırabiliyor. Eksilerini toparlayan bir gece yolcusu gibi çok uzaklara demirleyebiliyor çoğu zaman insan. Yüreğinin isyana tenezzülü bulunduğu anlarında insan yalnız kalabiliyor bazen. Bazende insan sadece insanlığını unutabiliyor sevda yontusu yaşadığı iklimin şehir karmaşası dünyasında. Şiir'e eleştiri bazında yöneltilen bir ok kadar incelebiliyor kesitleri ömrüne kurgulanan zamansızlıklarında. Ve insan şiir oluyor zamanla, insan bir bakış açısında paragrafın son noktası olarak durabiliyor.

Öncelikle zamanı anlamaya çalışıyor kendi dünyamız. Ve içerisinden çıkmaya vakit tanıdığımız anlarda diğer insanları. Aslında yararsız bir düşünce gibi çok anlam ifade etmeyen sentez doğrultusu sentetik ahkamlar sarabiliyor şiirdeki anlatımları. Ve biri çıkıp ta beğenmiyor seni. Açıkça beğenmiyorum diyor kurduğun hayallerine gasp endişesi taşıyarak.

Derin bir iç çekiyorsun. Ve kestirmeden gülüp geçiyorsun hayata. Ve hayat içinde varolmaya çalışan insan tanımlamalarına. Hayatının kendisine ait olan her zamanına menfi duygular besliyorsun gecelerinden. Karşılık vermek sence küçülmenin kopyasımı düşlerine. Bana öyle geliyorki ilham diye bir olgu olmaz hayallerde. Hayallerde ilham perisi organikliği yaşanmaz. İlham zaten hayale sığdırılamaz, hayata nelerin sığdırılmaya çalışıldığı ölçütlerde.

Ve hayata nedir ki şiir kadar kotarılan, bir sevdamı,bir yazgımı,bir alınyazısımı çocukluğumuzdan. Yağmurları bu kadar sevmek suçmu hayallerde ve gerçek olanından kaçmak bir suçlu kapsamı mücadelesinde. Ve sen okuduğum bir yazı arkası düşüncelerim,görünmeyen her yüzünle şiirmisin bana yoksa aslı sanal gerçeklerle avunan bir sahtekar,bir düzenbazmı yaşamanın olgusunu tamamen unutulan ortamlardan çalan.

Şiirdir şiiri anlaşılır kılan ve ötesinde saklanan hayallerdir. Yapay bir alışkanlık dürtüsü ile donanmalar batıran sezgilerin yürekten yağmurları kıskanışıdır her gecenin yarısına ithaf edilmiş olan. Ki anlamak için yürek lazım. Ki sevebilmek için insan olmak her zaman.

Paylaşılmak için sevgi gerekir,ve zamanı gelir tek bir cümle bulamazsın şiire yakıştırabileceğin yapıda. Kanunu olan bir ülkenin kanunsuzluğudur şiir. Aşk'a sevdaya,umuda haykırıştır bedenlerin sahipsiz dillerinde. Şekillenmek nedir sence, şekillenebilmek bir başka şairin hayal ortamında. Aslında cevap gayet basit : Paylaşmaktır dostum sadece paylaşmak..

Birkan® - 18.04.2001-Bursa