Þimdiki aklým olsaydý; dünün acýsýný, bugünün sancýsýný, yarýnýn kaygýsýný yaþamazdým. Ulaþýlmaz aþklarýn tartýþýlmaz üstünlüðüne inanmaz, tel örgüye takýlarak pantolonumu yýrtmazdým.

Þimdiki aklým olsaydý; aþkýn,"Sen benim eriþilmezim, vazgeçilmezim, unutulmazýmsýn" diyenlerin dayandýklarý palavradan ibaret bir payanda olduðunu bilir ve ulaþýlmaz sandýðýmýz yýldýzlarýn gerçekte bir taþ ve kum yýðýný olduðunu, yýllarca beni oyalayan aynanýn arkasýnýn katranlý kaðýtla kaplý olduðunu anlardým.



Þimdiki aklým olsaydý; yýllar sonra, "öyle deðil, þöyle davransaydým sonuç daha deðiþik olurdu"nun muhasebesini yapmanýn faydasýz olduðunu, dua çiçeklerini aðlatmanýn, gökkuþaðýnýn canlý renklerini soldurmakla eþdeðer olduðunu anlardým.

Þimdiki aklým olsaydý; bir baþkasýyla asla derken, sevdiðinizi bir baþkasýyla gördüðünüzde, bu kadarý da fazla demenin kendimi aldatmaktan baþka bir iþe yaramayacaðýný, yeryüzündeki bütün yollarýn denize çýkmadýðýný, bütün nehirlerin ummanýna akmadýðýný öðrenmek olduðunu bilirdim.

Þimdiki aklým olsaydý; içimde derin bir hüzün, kumsalda yürürken uzun uzun, bir sarhoþun kafasýnda geçmiþteki sancýlarýn bilançosunu hesaplarken bu med ve cezir bileþkesinin kimyasýný bir simyacý gibi düþünmekten baþka birþey olmadýðýný anlardým.

Þimdiki aklým olsaydý; önümü görmeden hep geriye bakmaz ve istasyonda oturup, giden trenin dönmeyeceðini bile bile dönmesini beklemezdim.


Þimdiki aklým olsaydý,"Bir dönüp baktým ki geçmiþ seneler, içimde birikmiþ neler neler olmuþ kördüðüm, aynadaki gözlerimde gördüðüm, hala senin için yanmakta ve aðlamaktayým," demez ve boþ bir þiþe içinde baþarý kutlamazdým.

Þimdiki aklým olsaydý; en yaþlý totemi bu gece yaþantýmdan çýkaracaðým derken, tapýnaða her zamankinden daha çok gitmezdim.

Þimdiki aklým olsaydý; milyonlarýn yaþadýðý bu kentte, yamaçtan inen huzursuz akþamlarýn koynunda yalnýzlýðýmý paylaþacak bir dost bulamamak, caddeden geçen araçlarýn motor gürültüsüyle sabahlamak, yeni bir güne baþlarken, bir gün döneceksin diye kaç yýl aç ve muhtaç kaldým sevgiye demek yerine, yeryüzündeki bütün nehirlerin sevgidenizine akmasýyla ve sevgi denizinin ummanýna kavuþmasýyla son bulacaðýna asla inanmazdým.

Þimdiki aklým olsaydý; kumsalda büyük bir ateþ yakýp, denizin yakamozlarýný seyrederken sabahlamazdým, martý çýðlýklarýný gitar mýrýltýsý sanýp aðlamazdým, dalgalarýn kumsalý öperken çýkardýðý hýþýrtýyý aþk ninnisi sanmazdým.


Ve güzelim þimdiki aklým olsaydý, seni sevmezdim, nefret etmem gerekirken seni övmezdim, denize bakýp bakýp sövmezdim.

Þimdiki aklým olsaydý...Ahh þimdiki aklým olsaydý...


ERDEN ERKÝN...
ÞÝMDÝKÝ AKLIM OLSAYDI...