birden çekiliversem
ey hayat
senden.
kayarken
çekip alýnýþý gibi
deniz üzerinde bir çarþafýn
sonsuza yumuversem gözlerimi.
ne derdin sillesiyle yansam
ne geçmiþin ahýyla yansam.

bugünü toptan düne sarýp
yarýný hepten hiçe sayýp

ben
beni
kuzularýný otlatýrken bir çoban
arasýna katýp sürünün
uçurumdan sallayýversem

ahh anamýn yanmayacaðýný bilsem
bir de evlatlarýma kýyabilsem
tut bedeni
vur dibine
salla kelleyi
al üstünde
boþver cehennemi falan
hepsi burda ne yaþarsan

zamanýnda
köþe kapmaca oynarsan kaderle
inatlaþýp dikleþirsen
güvenip gençliðine
al iþte
hayali bile çekileceðin günün
güzel gelir
bir de üstüne
ahanda
böyle þiir bilem demletir.