/gece benden büyük yine
yine büyük mutluluktan hatýra /


unutmam ben seni
o günü ne de üstündeki elbiseyi
þeftali mevsimi
gecenin öcü yüzüne sinmiþ komþu öfkesi
ve sonrasýnda
tek tek hayatýmýza ufaladýðýmýz seneler

ellerimiz öyle boþtu ki
hangi kediyi verseler severdik
titreyen bir sokak köpeði
ne ki
dokunmanýn güzelliðini aldý
korkularla çinilenmiþ tabaklar
yýkarken dikkat

biz de az deðildik
dediðime bakma pek azdýk
ufacýk çaresiz ve çocuk
yýldýzlara saygýsýz çok bilmiþlerden
dünyayý dinledik

-sinmiþtik inkâr etmeyelim

bildiðin gibi büyütmedim gözlerimi
yaþa yaþa yaþa
derdi kocamanlar su verince
-ziyade olsun
yaþa

-oldu!

hiç iþlemediðim günahlarýn aðýrlýðýndan
öylesine yoruldum ki
günah oluveresim geldi bir sabah

-oldum!

dedimse üzülmeyesin
boþa gittiyse de uçurtma þenlikleri
aþký ziyan etmedim

bugünü tutamazken elinden
düþkünü olmuþ herkes
sonsuz bir mutluluðun


camiden kiliseden havradan
böyle geçtim
basýp gittim de kendimden
tek adým atamadým insan incitmeye

-ki bütün incilerimi dökmüþtü þu seccadedeki adam

var mýydý içinden geldiði gibi yaþamak?

o masal o yalan o güvercin evi
yapayalnýz tamir ettim pencerelerini

uçmayý dans etmeyi gülmeyi
gamzelerini

bir de anneannemi çok özledim

hiç böyle demezdim belki
bir kerecik kucaðýna büzülseydim

.........................

susunca kendime
yanýna geleceðim
kadeh dolusu mavi için

karadeniz'i bitirme!



Esra Güzelipek