Serin ellerini çocuklarýn öptüðü
Kýþa bir sonbahar yamasýydý
Gül aðacýna kumru gibi sokulup
Baþtan çýkartan sýcaklýðýyla zaman

Solgun düþen yeryüzüne bakmadan
Bir güldü viþne çürüðünde açan
Hafif meþrep bir kadýn gibi
Sarýya bürünmüþ eþrafa aldýrmadan
Salýna salýna dans eden
Parfümünü etrafa daðýtan

Kýþ
Ansýzýn giren hoyrat eliyle
Gülün bilmeden açtýðý göðsüne
Bir hançer yarasýydý simsiyah akan
Bir namus cezasýydý hesapsýz görülen

Rüzgar Ýnce uçlu bir týð gibi
Buzdan aðaçlar çiziyordu þimdi
Dokunan dudaklarý koparan
Demir parmaklýklara esir olmuþtu dünya

Sýcak teni buz tutan gül
Aþk asaletiyle
Affetmiþti en azýlý katili
Son nefesinde dudaklarýndan dökülen
Kokusuyla çýkýp gitmiþti bu hayattan

Kýþ utandý fýtratýndan
Yeryüzüne kapandý aðladý
Sevgilinin kýrmýzý yapraklarýný
Bahara kadar teniyle mumyaladý