Bir Varoluþ Sancýsý. . . Acýyý tarif ederken,neden süsleme gereði duymalý ki. . . Sadece diyorum; 'Þuracýðým aðrýyor! '. . . Ve dillenmeyen bebek bile anlýyor beni. Siz hiç acýya yol alýrken makyaj yapma gereði hissettiniz mi ya da amaliyat masasýna yatarken gece kýyafeti giyindiniz mi. . . Yani bugün her zamankinden güzel olmalýyým; Babam öldü. Dediniz mi. . . Ya da bugün terkedildim. . Oh! Dünya varmýþ deyip yalnýzlýðýnýzla el sýkýþýp þeref mi kaldýrdýnýz tükenmiþliðinize. . . Yoksa siz de aðladýnýz mý ben gibi? . . . Bir insan acý çekerken, bir nefeslik yer açýlýyor dünyamda. . . Çok þükür, cigerlerim geniþledi nefes almaya baþladým! Mý dediniz. . . Söze ne hacet deðil mi, acýnýn en göz alýcý rengini giyinip yüreðimizin derinliðine süzülen gözyaþlarýmýz varken. . . Ama siz yoksunuz yanýmda. . . Dört duvara çarpýp aksiyle yüreðimi daðlayan çýðlýklarýmý asýyorum artýk daraðacýna. . . Ve aðlýyorum hükmünü kendimce yitiren acýlarýma. . . Gözyaþlarýmý hissedemediniz ya da silmek için uzanamadý elleriniz. . . Ýþte bu yüzdendir ki, sizlere 'Bir Varoluþ Sancýsý'nýn notlarýný yazýyorum. . . Size ait, zarfýna 'yaþanmýþtýr' damgasýný vurduðum, mektuplarýmý okudunuz mu? . . .