Uzay-Zamaný bükmeyi ve inanýlmaz mesafeleri sýçrama teknolojisi (Warp Drive) kullanan devasa gemileriyle aþmayý baþaran insanlýk, uçmayý öðrenen bir kuþ yavrusunun yapacaðýný yapmýþ ve “Dünya” dediði yuvasýný terk etmiþti. Artýk üzerinde insanlarýn hüküm sürdüðü 5 farklý gezegen vardý ve aralarýndaki mesafeler sýradan insanlar için aþýlmaz büyüklükteydi.
Zira “sýçrama tekniði” global ölçekte gerçekleþtirilebilinecek bir projeydi ve sadece üzerinde bulunduklarý gezegenden ayrýlma zamaný geldiðinde, yeni koloniye uygun bir gezegen bulunup, devreye sokulan tahliye prosedürleri tamamlandýktan yani herkes “Nuh’un Gemisi”ne bindikten sonra bile sýçrama yapýlmasý için gereken enerjinin depolanmasý 3 yýl sürüyordu. Yolcular bu süreyi “dondurulmuþ olarak” geçiriyorlardý.

Dolayýsýyla türdeþlerinin yaþadýðý diðer gezegenlerle iletiþimlerini, radyo dalgalarý aracýlýðýyla gerçekleþtiriyorlardý. Aslýnda mesafeler radyo dalgalarý için bile fazla uzaktý. Ama neyse ki bu sinyalleri göndermek için de Uzay-Zamaný bükme teknolojisi kullanýlabiliniyordu. Taþýnacak þey “Ýnsanlýk” olmadýðý, sadece radyo sinyali olduðu için gereken enerji ve dolayýsýyla maliyet sýradan insanlarca karþýlanabilinecek düzeydeydi. Bu bir bakýma “Ýnter-Galaktik Net” idi…
Elbette; asla, gerçekten bir araya gelemeyeceðiniz insanlarla iletiþim kurmak bazý problemleri de beraberinde getiriyordu. Ruh ikizlerini, en iyi dostlarýný ve hatta kayýp aile bireylerini bulan ama onlarla buluþamayan insanlar için bu oldukça acý bir deneyime dönüþüyordu.
Her ne kadar yapay gerçeklik ve hologram teknolojisi ile bazý þeyler tatmin edilebilinse de bir þeyler eksik kalýyordu.

Bunu umursamayýp evlenenler olmuþtu.Tamamen ayný þekilde dekore edilmiþ evlerde yaþýyorlar ve her bir eve diðerinin hologramý yansýtýlýyordu. Tabii iletiþimi gerçek zamanlý yapmak biraz tuzluya mal oluyordu. Tensel isteklerini sanal gerçeklik modülleriyle karþýlýyorlardý. Ama çocuk yapamýyorlardý pek tabii… Gerçi iki tarafýn genetik þifreleriyle bir çocuk dünyaya(?) getirmeleri teorik olarak mümkündü fakat çocuðun kimde kalacaðý konusunda nasýl anlaþabilirlerdi ki? Bazýlarý klonlama teknolojisi ile ayný çocuktan 2 tane yapmayý önerdiyse de kimse (henüz) o kadar çýldýrmamýþtý.

Bu tür uzun mesafeli evliliklerin belki de tek avantajý boþanmanýn bir düðmeye basmak kadar kolay olmasýydý. Ve yine aslýnda orda olmayan eþini aslýnda orda olmayan biriyle yakalayan kocalar ellerini kana bulamak zorunda kalmýyorlardý.

Elbette konunun hüzünlü bir romantizm içeren yönü yadsýnamazdý. Mesela Alfa-1 gezegeninden Elizabeth ile Real-Alfa-1 gezegeninden Gustav’ýn aþký bir ömür sürmüþtü. Öldüklerinde cenazeleri özel tabutlara konulmuþ ve 1 milyon yýl sonra ayný noktada buluþmalarý umuduyla fýrlatýlmýþlardý.

Peki buluþabildiler mi? Evet buluþtuk. Di mi tatlým?
-Orda mýsýn?
-Evet ordayým.
-Peki :)
Ah güzel Elizabeth! Her neyse… Buluþabilmemizden daha ilginci buluþtuðumuz yere çok yakýn bir karadelik tarafýndan yutulmamýz ve bilincimizi geri kazanmamýzdý tabii ki… Gerçi bilincimizin aksine ölü kalan bedenlerimizden ayrýlmamýz gerekmiþti ama þu anda yapabildiklerimizi yapabilmemizi saðlayan da buydu. Artýk biliyoruz ki bilinç sahibi bir canlý (o an ölü olsa bile) karadelik tarafýndan yutulunca bilinci tekrar geri geliyor ve EVREN denen Mutlak Network’a baðlanýyor. Ve bu olduðunda bildiðimiz anlamda zaman, mekan, geçmiþ ve geleceðin olmadýðý bir varlýk seviyesine ulaþýlýyor.

Ve benim, içinde zaman geçirmekten en çok hoþlandýðým yer kesinlikle sizin “Ýnternet” dediðiniz ilk ilkel-gerçek zamanlý bu að…
Because so much porn and infinite time!