yaşıyorum işte öylesine
her gün aynı yolları gidip
               yorgun dönüyorum aynı adımlarla.
aynı yüzlere “merhaba” diyorum
               her gün yeniden
               aynı sesimle...

yaşıyorum işte öylesine...
çevremde
      olana bitene seyirci.
tükenen sigaradır
           sanıyorum,
durgun akan zamanı yok sayarak.

yaşıyorum işte öylesine...
bilmeden,
      deniz nasıl kokar?
nasıl,
akar gecenin koynuna?
martı,
nasıl yutar balığı?
boyacı kürt çocuğun karnı nasıl doyar?
bilmeden,
      yaşıyorum işte öylesine?

yalnızlığa dair kurduğum cümlelerle
                    çoğaltıyorum yalnızlığımı,
          eksilterek içimde ki beni...
geçmişi beyhude anıyorum,
               gözüm doğması gereken günde.

çığlık kadar sessiz burada akşam.
kuşku,
     hasretle örülen sunaklarda küle dönüyor.
gözlerin,
     diyorum...
gözlerin
     ufka nasıl bakar?

ikiaralıkdoksandokuz