3 sene önceydi seninle ilk konuþmamýz..baþlarda garipti o an bilmesemde bileceðimi biliyordum sen benim hayatýmýn en büyük þansýydýn..zaman geçtikçe birbirimizden hoþlanmadýðýmýzý farkettik..sen beni kýskandýn.ben sana kýzdým..sonra bir bakmýþýz hepsi bitmiþ..biz okadar iyi dost olmuþuz ki..herþeyimle kabul ettin sen beni..ilk defa oluyordu bu ilk defa kendimden ödün vermeden bir dost bulmuþtum..herkesde bunun farkýndaydý kýskanýldýk üzüldük..ama yinede hep beraber kaldýk..hayatta bir sürü þey yaþadýk beraber hepsinde yanýmda sen vardýn..çünkü bir tek benim dilimden sen anlýyordun..öyle birþeydinki sanki bir hastanenin acil servisi gibi 24 saat hizmette..canýmýn acýdýðýný hissettiðin anda annem gibi kollarýný açýp beni alýrdýn kendine..herþey seninle baþladý dostum..ilk aþklar,ilk hayat dersleri,ilk yanýlgýlar ve ilk üzüntüler..neydi kuralýmýz kimseye güvenme..evet kimseye güvenme dostum..sen benim en iyi dostum..hayatýmdaki en dediðim herþeyim..seni hiç bir zaman kimseyle paylaþmayacaðým..sen her zaman benim tek dostum olarak içimde kalacaksýn..zaten ben seni kimseyle paylaþamam ki..dediðim gibi sen her zaman benim içimde kal..ve seni unuttuðumu hissettiðin anda sakýn bana kýrýlýp üzülme..her zaman yaptýðýn gibi bir yerlerden seslen bana..nasýl olsa alýþtým ben buna =)