’' Bu gece bir perim eksik, evham yapmıyorum…Biraz da senin ellerini öpecekmiş! Sonra yine bana dönecekmiş…’’

Dilek çaputlarımın arasında nefes alamayan ıhlamur ağacım, artık boy vermeye başladı. Ayaklandıkça ‘’ daha çok dilersin! ‘’ dediğini duyuyorum. Sevinmiyorum… Sevinemiyorum.

Gelme zaten! Seni böyle daha çok özlüyorum. Yarım yamalak bir kez öpülmüş dudaklarımın, hasret ateşi sönerse diye korkuyorum.

Adı yok, başlangıcı yok, sonu yok…

Toprak zemine yerleştirilmiş, müstakil bir masal benim ki! Satmıyorum, kiralamıyorum… İlanım da yok duyacağını sanmıyorum.

Bu aralar hava soğuk buralarda. İçinde can taşırken sırma saçlarından sevip, badem gözlerinden öpemediğimiz AŞK! Beyazlığına aldandığı karın altında… Avuçlarım semada, dilim duada, senin gibi vefasızlık edemiyorum... Uyup da şeytana!!!