Birkaç yýl önce, Babalar günü ile ilgili hiç bir þey okumama kararý almýþken; bugün elimden geldiðince hiç bir babalar günü yazýsýný okumadým.

Gel gör ki; gazeteler, internet, çeþitli internet paylaþým siteleri, buna engel oluyor. Benim ki, bir yemin deðil. Sadece içimin bunu kaldýrmýyor olmasý. Ýnsan kendi kendisi ile, baþbaþa olduðu zamanlarda; hele bir de, bu kadar can alýcý bir konu üzerinde, bir yazý gözüne iliþiyorsa, almýþ olduðu kararý uygulamak mümkün deðil....
Yazýnýn tüm kelimelerini gözlerim ile takip ederken, baþarabilme ihtiyacýmý yanýma çaðýrdým.
Fakat, o beni yalnýz býraktý ve o yazýnýn geliþme kýsmýnda, gözümdeki damlalara engel olamadým.

Elimde deðil.
hep "baba" özlemi çekeceðim galiba...
Ne mutlu Babasý hala hayatta ve yanýnda olanlara...
onlara kocaman sarýlabilme þanslarý var.
Ne mutlu onlara, babalarý hala yanlarýnda...
Hissedebiliyorlar, Hatta doðum gününde babasýna hediye alabilme lüksü var.
Biliyor musun? ben bu yýl babamýn doðum gününde, onun mezarýna ziyarete gittim.
Topraðýndaki otlarý ellerimle temizledim. Su verdim.
Ve ne gördüm biliyor musun? bir tanecik beyaz papatya, baþ ucuna köksalmýþ,
O da topraðý ile o papatyayý býrakmýyordu....

Hayat çok kýsa, yanýmýzdakilerin deðerini, onlar hayattayken anlayamýyoruz. o gittikten sonra her þey deðiþiyor. O ana kadar fark edemediklerini fark etmeye baþlýyorsun. Ben hiç böyle piþmanlýklar yaþamadým. Her zaman babam yanýmda oldu. Yere feci þekilde düþtüðümde bile, o beni çok uzaklardan görüp koþarak yanýma gelirdi. Baba sevgisi bambaþka bir duygudur. Baba insaný yücelten, hayata hazýrlayan kocaman elleri ile seni düþerken tutan insandýr... Babamla çok anýmýz var. Babam çok hýzlý yürümeyi seven bir insandý. Sanýrým ondan alýþkanlýk kalmýþ, ben hala acelem olmasa bile babam hýzlý yürüyorum. O küçücük yaþýmda dalaðým þiþene kadar -o farkýnda olmadan- hýzlý yürürdük. Bir de ben onun parmaðýndan tutardým.
Babam gittiðinde ben yeni yeni genç olmaya baþlamýþtým.
Tam birbirimizi tamamlayacaktýk ki, o gitmek zorunda kaldý...
Ýsyanlarým o dönemde kendimeydi...
Artýk vakitsiz gelen ölüme isyan etmiyorum.
Sadece özlüyorum...
Þimdimi görsün istiyorum.
Aslýnda özlemek ve hatýrlamak onu hala yaþatmak demek...
Ben onu kalbimde ve aklýmda yaþatýyorum.
Hayatýma, bana, aileme çok þey kattý
Ben babamý çok seviyorum ve özlüyorum.
Þimdi bu hayatta, onun yeþil gözlerini arýyorum ve bulacaðým zamaný bekliyorum....
Her þeyin bir vakti vardýr.