Fesleðenlerden kan damlýyor zindanlara

Kaç zamandýr böyle halim var sevdalarda

Kuþlar ölmek ister, kanayan sularda

Ölümün arsýz koynunda, beyhude ruhlarla


Esaret cübbesinde saklanmýþ güzelliðin

Baharýn yalnýzlýðýnda sana bakmak ister

Nisanýn karanlýðýnda,yaðmurun damlasýnda

Hýçkýrýklar biriktiren gökyüzünden kaldýrýmlara


Sanki hiç büyümemiþ gibidir ellerin

Hep küçük bir tutam gül tutar parmaklarýn

Her gülde bir kan damlatýr bu zulme

Saat kaça geliyor,yine baþladý kan revan


Bilmez misin, ben zulmün aþýðýyým

Sana söylenmiþ bir türkünün nakaratýyým

Ucu açýk kalemin aðzýndaki mürekkebim

Bakma bana öyle,baþýmý yere eðmekten gök usandý


Ýçerlerden seyret ayazlý sevdamý

Kapat kapýlarýný,bakma kapý aralýðýndan

Eþiðine düþmüþ bir kuru yapraðým ben,

Süpürülüp atýlmaya yemin etmiþ sonbaharým


Leyla’nýn kapýsýnda bekleyen köpeðin gözleriyim

Seni gören her gözde bir uçurumum ben

Yitirilmiþ sevgilinin hülyasýnda kalmýþým ben

Gözü yaþlý bir çocuðun,göz yaþýndaki hüznüm ben


Yanan bir mumun ateþindeki pervanelerde

Ellerindeki aþk torbalarýndaki güller

Vaktin ipliðini sarar kara basanlar

Allah’ýn býraktýðý bir gönlün aþkýna


Ah, sevgili! Ölüm korkusunda dillerim

Bir parça zaman çalsam ceplerime ölümden

Yine de biter mi kana kanmýþ güllere sözler

Bülbülün narasýndan yaðar bu kan yaðmurlarý


Nesin sen sevgili! Bir nur mu yoksa nar mý?

Kana susadý güller, fesleðenlerden akacak yaþlar

Zindan karanlýðýnda boðulan aþýklarýn üstüne

Gözlerindeki aþkýn adýna, tüm ölüm günahlarý sevgili.