Bir Maraton Koþusundayýz, Ödül Gözlerin görmediði, kulaklarýn duymadýðý, dillerin tatmadýðý, kalplerin idrak etmediði, tarifsiz devasa bir ödül. Varlýðý aþikar ulaþýlmasý baþlangýcýn delili. Ancak koþuya baþlamadan önce söz ve eylemler, yol göstericiler ve naklediciler tarafýndan daðýtýlmýþ,

Yarýþmacýlardan kimi, koþunun amaçsýz olmadýðýna kanaat getirerek nakledicilerin sözlerinin onlarýn amellerinin bir ifadesi olduðunu ve bu amellerin de somutlaþtýrýlmýþ hallerini görerek inanarak teblið belgelerini bir bir koþuda uygulamaya koyulmuþ. kimi baþlangýç çizgisine adým atar atmaz koþudan ayrýlýp bir kuþ misali hedefe varýr ve seyre dalar, kimi attýðý her adýmýn hesabýný yapar verilen her nefesin bedelini nasýl öderim der. Kimi neden bu koþu deyip düþüne düþüne gider, kimi kazanma ümidi ve kaybetme korkusu arasýnda dolanýr, kimi varýþ noktasýný unutmuþ bir sarhoþ misali, kimi çýðlýk çýðlýða, kimi kahkaha ata ata, kimi kendi olmaktan çok önündeki adýmlarý taklit ede ede koþudaki adýmlarýný þekillendirmeye koyulmuþ, kimi her þeyi unutmuþ koþudaki lezetlere ve güzelliklerin seyrine dalarak an'larý yaþamaya koyulmuþ, kimi düþmüþ düþtüðü yere takýlýp sorgulamaya baþlamýþ neden ve niçinler le uðraþmaya koyulmuþ, kimi bitiþ çizgisine vardýðýný hissederek ilk adýmdan bulunduðu noktaya kadar tebliðcilerin ve nakledicilerin sözlerini hatýrlayýnca baþlamýþ feryadu figan etmeye, kimi... sonuç olarak her atýlan adýmýn bir sonraki adýmýn gelmesine delalet eder.

Eðer ilk adým salt söz olmuþ olsaydý her þey ilk adýmda bitmiþ olurdu ve ikinci adýmýn atýlmasýna gerek duyulmazdý, adýmlarýn bir bir eyleme dönüþmesi sonraki adýmlara yol gösterir ve sonraki adýmlarýn þekillenmesine rehber olur, yanlýþ atýlan her adým olumsuzluklarýn bir çýð gibi büyümesine vesile olur, bazý adýmlar gerek eðitimle gerek tecrübeyle atýlýr. Herkes içinde kendi bataðýný taþýr. Her zaman insanýn ayaðýnýn sürçmesine ve düþmesine neden olacak yaþantýlar vardýr. Ve yaþam, bu düþme ürküntüsünü hep duyumsayarak akan bir süreçtir. Hiçlik bir yumak gibi yaþamýn her yerini sarmýþtýr. Bu hiçliði besleyen þey inançsýzlýðýmýzdýr. Kendi olmaktan vazgeçen kiþi, artýk ne olursa olsun fark etmeyen biridir Bekleyiþin içinde kendini yitiren bilinç, arayýþýn içinde kendini bulan ben. Beklemek ve aramak. Belki de bekleyiþi aramak. Arayýþta beklemek. Anlamsýz bir dünyayý anlamlandýran tam da bu ikisidir...

Allah dostlarý kalplerini peygamber çaðrýsýna ve Peygamber ýþýðýna açarlar nefsin dizgininden tutup tevhide doðru zorlu bir yolculuða çýkarlar... ne garip varlýklarýz putumuzu kendimiz yapar kendimiz tapacak bir zaafýmýz var içimizdeki herhangi bir güç odaðý bizdeki zaaflardan birini yakalayýp kendine kul haline dönüþtürebiliyor, Ýnsanlarýn Yaþadýðý bir coðrafyada yaþamak zor be kardeþ (bitki)....