Hani derim ki ben...Gönülde kalmýþsa alfabenin sessiz harfleri.. Bakýþlardýr kurulan cümlelerin ünlüleri... Verilen, yüreðin tapusu ise eðer... Göz göze gelemiyorsa sevdaya dair çarpan kalpler...
Ey Sevgili... Kaleminden düþen kelimeleri tutsam da olur...

Yokluðuna dayanmak, dikenli bir yolda yürürken ayaklarýnýn acýdan uyuþmuþ haline alýþmaktan çok daha zor...

Ne zaman kalbime sorsam? ''Sen'' diyen cevabý, bir tokat gibi çarparken suratýma... Ben yine de kalbimin sözünü hiç kesmedim...
Kapýný her an çalabilirim! Pencerenden gözlerini ayýrma... Bir alýþkanlýk deðilsin! Sakýn duygularýmý onunla karýþtýrma...
     
Dokunurken sözcüklerin her biri yüreðime... Þimdi vurulur mu böyle hislerin bam teline... Duy artýk çýkan bu asude sesi... Neler yarým kaldý neler bütüne erdi... Uzatsana yüreðime elini, titreyiþi dindirecek içinde ki o kocaman özlemi...
     
Yakalandým böyle apansýz sana... Sarýlmalarýnda bulurum yüreðime binlerce deva... Yok sayamam kýrýlmýþlýklarýmý ama... Senden geliyor þimdi hepsine sevdaya dair sanki binlerce dua... Bir besmele mi lazým artýk bize yoksa devamýna çekilecek kutsal bir amin midir aþk tadýn da ...
     
Þimdi göðe daldýr gözlerini… Görüyor musun sana akýyorum, tuttuðun dilek gibi… Bir yýldýzým hadi beni yakala... Sabaha erelim ve yeni doðan güne merhaba diyelim bir çocuk edasýyla... Masum temiz ve arýnmýþ olsun yüreðimiz... Ne dersin… Tuttun mu beni? Hadi o zaman yürek erdi uçmaya...
     
Bak gözlerimin içine… Artýk þinanaylar deðil geceni aydýnlatan benim ey sevgili... Dokun yüreðime ve ellerime, ýsýtacak seni... Sýcaðým anla! Temmuz gecelerinden hem de daha deli... Üþürüm diye korkma! Salmaz bu deli, seni gönlünden… Hep yerindir ve derindir sana ayrýlmýþ yeri...
     
Coþtu bir fýrtýnada yürek vurdu sahiline... Uyandýrma beni açmak istemiyorum gözlerimi... Üryan bir rüyadayým þimdi... Dizine yatýr ve bir nefes dinlendir... Hayat bulacaðým gözlerinde, gördüðümde o parlayan güneþi...
     
Bir hoþ geldin mi eksik kaldý sözlerimiz de.. Yoksa zaten hoþ bulduðumuz için mi gerek duymadýk söylemeye... Þimdi vuslat mýdýr bu yaþadýðýmýz? Erince, sevdanýn özlenen minberine... Mihrabý karýþtýrmýyorum bile... Gönlümün dalýnda sana bir yuva kurarken adýný bilmediðim bu þair yüreðe...
     
Yürek amade, alfabem hazýr ola durmuþ sana seslenen her ünlemde... Ve sen bu kadar hoþ gelmiþken yüreðe... Mutluluk sedirimin baþköþesine oturttum, senle olan sevinçlerimi bir hamlede... Þimdi bu divaneden ne dilersen dile... Bir yudum su bile sevaptýr, seninle içilecek sevda denizinde...

Elif Battal