Haziran Sonu…
Mevsimler mütehayyil.
Ram olmuş ömür yağmurları altında
Aşk, adın kadar sessiz!
Gözlerimde kalan akislerden
Bir istanbul maviliğine sinmiş ahidler…
Martılar unutulmuş…
Yorgun kanatlarında soluyor ümitler
Zaman karanlıklara sürmüş hayalleri
Ve taptaze sabahlar sıcak kollarında.
Kimbilir kimlerle soğuyorsun
Gözlerinde rüyalar görüp ağladığım
Beşiktaş kaldırımlarında…
Bir ihtimaldi herşey…
Beyoğlu günlerimden müphem
Senin dışında herşey…
İstanbul’dan maviydi sözlerin
Hayata dokunan sessiz anların gibi
Güzeldin…
Yaşamanın güzelliği kadar…
Kullanılmış kafiyelerin efsunu gibi,
Herkes kadar…
Lal oldu dudaklarım söyleyemez
Derunumda saklıdır kimseler bilmez…
Biliyorum, kolay değil sensiz yaşamak;
Ama işte!
Yalnız seni sevmek için olsa da
Affet beni ömür kısa…
Mütemadiyen kandırır zaman
Ve Bazende insan…
Suskunum hayata, yüreğim şaşkın
Çünkü Biz;
En Güzel Yerinde Sustuk Aşkın…

ERGİN BOROBEY
Senarist/Yazar