Ruhumu yumuşatmış hafif bir dokunuş sezdim huzur İçinde uyurken
Hoşuma gidercesine hissettim hareketlerini
O kadar kederliki gülümsemesini bilmeyen
Sessizliğin bıraktığı hüzün
Parçalıyor kalbimi sevgilinin donuk bakışları misali
Sadece yaşadığını bilmek o çam kokulu yalnızlığında
Ve huzur içinde ölümü beklemek...
Kuru bir yaprağın kalp atışlarını dinliyor mevsim sonbahar
Son kez nefes alıp-verişlerini...
Bitmişti
O melankolik
O sensizlik
Beraberinde gitmişti.
