kalın bir kütüğe önce,
sonra bir deftere yazıldı
Adımız,
işte küçüğün kimliği,
analı babalı büyüsün dediler,
bir küpe gibi takıldı
kulağımıza
Adımız,
öğretmenimden duyduğumda ilk kez
çok onurlanmıştım,
sokaklarda, bahçelerde, meydanlarda
arkamdan ünlüyorlardı
ama alışmıştım,
büyüdükçe daha bir ünlendi,
kürsülere çıktı,
alkışlandı,
kaç kez ünlendi meclislerde
sayısını hatırlamıyorum,
bazen arkamdan konuşulurken
duyuyordum Adımı,
zamanla unutulacaktı elbet,
unutuldu,
soldu, sarardı,
yitirilmiş bir kimlikti artık,
eskidi,
bir kenara atıldı,
zamandı katili Adımın,
silindi sonunda Kütükten,
toprağa yazıldı.
