TEKELE TÜTÜN DÝZMEK ACI ÝÇMEK

Ben Mürselek Köyünü bilmiyorum. Mürselekli hiç kimseyle de karþýlaþmadým. Ancak bu Mürselek köyünü hem çok merak ediyorum, hem de çok seviyorum. O köy benim ‘hayalköyüm’. Ýnsan bilmediði birini, bilmediði bir yeri, bir þeyi de sevebilir. Mürselek köyünü nasýl sevdim, onu anlatmak istiyorum:
Ali Yüce, -ki Hatay’ýn yetiþtirdiði en önemli ozandýr. Doðup büyüdüðü yörenin kadýnlarýný anlatan bir þiir derler/yazar. Bestelenip seslendirilmesi için “Ruhi Su dostlar Korosu’na” gönderir. O yýllar da Ali Yüce Antakya’da öðretmendir. Koro da bu etkileyici, düþündürücü bu þiirin hakkýný verir ve büyük sanatçý Ruhi Su’da seslendirir. Köyle ilgili öðrenebildiklerim ise;
Mürselek(Denizgören) Yayladaðý ilçesinin Suriye sýnýrýna yakýn bir köy. Tütün üretilen, yoksul güzel bir konuma sahip. Gezip görülesi gereken bir belde. Ülkemizin dip köþesi.
Mürselek’e sonra devam etmek üzere; güncel bir konuya deðinmek istiyorum:
Bu günlerde Ankara’da eylem yapan Tekel emekçilerini de çok seviyorum. Onlarý da tanýmýyorum. Onlara kendimi çok yakýn hissediyorum. Kapýya atýlmalarýný da hazmedemiyorum. Onlarýn direniþini/direncini seviyorum. En yüce deðer emektir, ona saygý duyuyorum. Bafra’da tütün tarlalarýnda tütün yapraðý derdim. O sarý benizli tütün iþçilerinin sabahýn köründe fabrikalara gidiþini de gördüm. Sabah sabah ellerinde sivriçlerle, plastik ibriklerle tütün diken köylülerin yüzlerinde ki uykusuzluðu da gördüm. Tütün deren kadýnlarýn avuçlarýndaki zehri rengi, tütün yapraklarýnýn izlerini de… Bu tütün iþçilerine kendimi çok yakýn görüyorum. Onlarýn mücadelesini seviyorum. Sanki ruhum onlarla mücadelenin içinde yer alýyor. Ben tütün emekçilerini tanýrým; onlar öyle yýlgýn, bitkin olamazlar. Haklarýný almak için direnirler.
Öyle kolay deðil tütün emekçisine “senin iþin bitti artýk, baþýnýn çaresine bak” demek. Tütün nasýl baðýmlýlýk yaparsa içene, emekçisi de tütüne baðýmlýdýr. Öyle kolay pes etmez., edemez. Þimdiler de insaný en kolay cezalandýrma biçimi, onu iþsiz býrakmakla oluyor. Bir zamanlar çalýþmayý öðütleyen parababalarý þimdi, iþçileri sokaða döküyor.
Ankara’da; ekmek için, urba için, yuva için, çocuklarý için direnen tütün emekçilerini selamlýyorum. Ülkemiz de hak aramak zorlaþtý. Emeðinin hakkýný arayan Ýtfaiye çalýþanlarýna da selam olsun… Ali Yüce’de Mürselek’de tütün tarlalarýnda gördüðü kadýnlarýn öyküsünü þiirleþtirmiþ olmalý. Ali Yüce’nin yazdýðý þiir Ankara’da haklarýný arayan Tekel iþçilerine mücadelelerine ýþýk olsun. Onlar sadece kendi haklarýný deðil, tütünü elinden alýnan tüm tütün üreticilerinin de haklarýný savunuyorlar. Ülkenin baðýmsýzlýðýný savunuyorlar. Selam olsun onlara…

MÜRSELEKLÝ KADINLAR

Biz Mürselekli
Mürselekli kadýnlar
Hep geceleri
Tütün dizerik
Acýlarýmýzý dizerik ipe
Karanlýðý dizerik
Karanlýðý abovv

Kök sökerik kök
Gündüzlerimizde
Geceleri kömür
Kömür yakarýk
Karanlýðý yakarýk
Karanlýðý abovv

Aðaçlarýmýz ürker
Ürker geceden
Biz ürkmezik abovv

Hele nenni nenni
Gülüm nenni nenni
Dost nenni nenni

Biz Mürselekli
Mürselekli kadýnlar
Kazma kazarýk
Çut de sürerik
Yorgunluk ekerik
Yorgunluk topraða
Gürültüye bata çýka
Bir uçak geçer
Geçer üstümüzden
Duyamaz bizi o
Duyamaz abovv

Biz Mürselekli
Mürselekli kadýnlar
Biz de yaþarýk
Yaþarýk abovv
Gelin olur gider
Evler döþerik
Döþerik abovv

Yanar Ali Yüce'm
Yanar ýþýtýr
Iþýtýr abovv