Hayatýn o donuk akýþýnda bir fýrtýna eser ve toz dumanla beraber kocaman bir yalnýzlýk düþer yüreðinin ýssýz çöllerine. Gökyüzünde ne kuþlar uçar,ne de yollarýndan kervan geçer. Sessizliðin arasýnda bir sen kalmýþsýndýr,bir de soluk yalnýzlýðýnýn arasýnda bir yýldýz gibi parlayan hayallerin. Soðuk duvarlara çizilen umutlar titrek bir mum ýþýðýnýn gölgesinde küçüldükçe küçülür. Nefesinle ýsýnan o dar odada rüyalar uzaktan göz kýrpar, aslýnda uykuyu unutmuþ olan gözlerine. Hayatý gerçekten keþfettiðin gün yalnýzlýk denen kara gün dostunu tanýmýþ olursun. Çünkü yalnýzlýk,dar gününde yapýþýr yakana ve asla yalnýz býrakmaz insaný. Ýþte o an yakýndan duyduðun dost sesleri duyulmaz olur. Mutluluk adým adým terkederken terkedileni bir gölge ararsýn sana sýrdaþ olacak. Ama ne kadar aranýrsa aransýn insanýn karþýsýna yine kendisi çýkar. Bir aynadýr sanki karþýda duran. Her defasýnda kendini görür ve ona gülümsersin.

Küçükken bir elma þekeri
yemek,misket,körebe,saklambaç oynamak ya da bez bir bebeðin anneliðini üstlenmektir hayat. Ama büyüyüp adam olunca herþey çok farklý ve zordur. Yani hayat denen yalancý dost,küçükken tanýdýðýn gibi çýkmaz karþýna. Çocukken uçurduðun kuyruklu uçurtma yýllar sonra hayal kýrýklýklarýný peþine takmýþ geriye gelir. Tanýdýðýn yüzler eskir,fotoðraflardan silinir tebessümler. Mazi bulanýk gözükür ve hatýralar el eder eskimiþ yýllarýn arsýndan. Bir yalnýz ben miyim,yoksa her insan biraz yalnýz mýdýr diye düþünürsün. Kalabalýk caddelerdeki insan uðultularý,araba kornalarý ve çocuk çýðlýklarýný duyduðun halde. Çünkü hiçbiri o koca yalnýzlýðý dolduramaz asla.

Aðlamayý da unutur gözler,týpký gülmeyi unuttuðu gibi. Aðlamanýn bir fayda vermediðini ve gözyaþlarýnýn karýn doyurmadýðýný öðrenir insan zamanla. Çoðu zamanda aðlamak pes etmektir hayata. Yýkýlan her ümit,uçup giden her hayal ve sahte her rüyanýn ardýndan yýkýlmamak,bir dað gibi çökmemek için ayakta durabilmek insanoðlu olmanýn belki de en zor taraflarýndan biridir çoðu zaman. Ama insanoðluna en yakýþaný küçükken gördüðü düþler elini eteðini çeksede, kalabalýklar ýssýzlýða dönüþse de güçlü olmaktýr. Ve güçlü olmak hayata dair en büyük silahtýr.....