Geçen gün Bayazýt’taki Sahaflar Çarþý’sýný dolaþmaya gittim.Eski kitaplar satan bir dükkana girdim.Çöp iþiyle uðraþmayý severim de...
Söylemiþ miydim?Bit Pazarlarý benim en gözde gezi yerlerimdir.
O dükkanda eski kitaplarý karýþtýrýrken 70’li yýllarda bankalarýn eþantiyon olarak daðýttýklarý küçük not defterleri vardý-þimdi ajanda dedikleriþey-,iþte ondan bir tane gördüm.Çok kirli bir þeydi.Burada kitaplarýn arasýnda olmasý tuhafýma gitti.
Göz attýðýmda bir bayanýn genç kýzlýk dönemindeki bazý anýlarýný içerdiðini gördüm.Alýp alamayacaðýmý sorduðumda satýcý,önemsemeyen bir ifade ile:
-Al!Para da istemez,dedi.
Kitap tozlarý benim astým hastalýðýna dokunduðundan orada fazla kalamadan ayrýldým.
Umarým,bu yaptýðým,defterin sahibine karþý bir saygýsýzlýk deðildir; ama bunlarý sizlerle de paylaþmak istedim:


********

28 Mayýs 1970
“ Anýlarýmý bu küçük deftere sýðdýrabilir miyim bilemiyorum,ama bundan sonra onlarý buraya yazmaya karar verdim.Ýleride yaþadýðým mutluluk ve acýlarýmý öðrenebileceðim bir rehberim olsun istiyorum.Aysel’e bu düþüncemi açtýðým zaman ne kadar da gülmüþtü.Aysel en samimi arkadaþým,ama gene de beni bir türlü çekemez.Sözüm ona samimiyiz ama her defasýnda bana kötü telkinlerde bulunur.O zaman doðal olarak ,bu samimiyet de tartýþmalý bir hal alýyor. Neymiþ, Kenan iyi bir geleceðe sahip yakýþýklý bir çocukmuþ,onunla mutlaka arkadaþ olmalýymýþým. Aysel’in söylediðine göre beni çok seviyormuþ,bana aþýkmýþ falan falan…
O yakýþýklý denen çocuðun yaptýklarýný bilmesem inanayým.Daha bir hafta önce ablam Tuðba ile onu ,hem de dükkanýn içinde seviþirken yakaladým.Ýkisi de yarý çýplaktý, beni görünce ablamýn üstünü baþýný düzeltmek için nasýl çabaladýðýný, gözlüklerini bulabilmek için nasýl arandýðýný hiç unutmayacaðým. Önce buz gibi kaskatý kesilmiþ,sonra da kahkahalarla gülmüþtüm.Çok utandý zavallýlar!Hani ablam, Metin’i seviyordu,onunla evlilik hazýrlýklarý yapýyorlardý?Neyse caným þimdi bu sorularý sormanýn sýrasý mý?”







15 Haziran 1970

“Bu gün bir ara çok sevinçliydim.Kapalýçarþý’ya kadar gidip,haftalýðýmdan biriktirdiðim para ile bir ayakkabý,bir çanta ve bir de elbise aldým.Onlarý giyince herkesin gýpta ederek bana baktýklarýný gördüm.Hani Allah için güzel sayýlýrým!O pis yýlýþýk Kenan,nasýl döndü durdu etrafýmda.Ýkide bir:
-Kýz Sibel,bu ne güzellik böyle!Maþallah yaþýn ufak ama her yönden diðer kadýnlara taþ çýkartýrsýn.Ýstersen þu þýk kýyafetlerini daha çok kiþinin görmesi için seni sinemaya götürebilirim,demiþti.
O anda kýzdým ve patron da olsa böyle konuþamayacaðýný,gerekirse iþi de býrakabileceðimi söyledim.Ama ne yalan söyleyeyim bu sözler biraz hoþuma da gitmedi deðil.Anlatamadýðým bir his içindeydim,sanki içimde ýlýk bir þey dolaþýyordu.Bu ýlýklýðýn dýþarýya taþtýðýný zannettim ve yüzüm kýzardý.Arkamý dönerek iþime devam ettim.
Tuðba kýzgýn kýzgýn bana bakýyordu.Ne zannediyordu sanki bu dört göz kendini.Aman korkma þekerim,o tipsizi elinden almam.Yalnýz þunda iddialýyým: Eðer Kenan benimle seviþseydi senden aldýðý zevkin kat kat fazlasýný alýrdý.O da bunu tahmin ediyor olmalý ki durmadan bana iltifatlar yaðdýrýyor.Ama yaðma yok,Tuðba haným ben senin gibi kolay kaptýrmam kendimi.Yaþým küçük,ancak aklým her þeye erer.
Sanki içimden geçenleri okumuþtu,bir an ne olduðunu þaþýrdým.Tuðba üzerime atlamýþ,o güzelim elbisemi param parça ediyordu.Kendimi savunmaya fýrsatým bile olmadý.Biraz sonra da zaten bayýlmýþým.Kendime geldiðimde Kenan’ýn bir yandan yüzüme kolonya sürdüðünü ,diðer yandan da parçalanmýþ elbisemin altýndaki vücuduma baktýðýný gördüm.Fýrsatçý köpek ne olacak!
-Höst,höst,dedim ve elini iterek ayaða fýrladým.
Eh,senin de alacaðýn olsun Tuðba haným!Anneme olanlarý bir bir anlatayým,o zaman sen görürsün.Ýþ yerindeki hikayeyi de tabii…Acaba eve gitsem,annemi bulabilir miyim ki?Gene gitmiþtir o yaþlý dostuna.Kadýnýn yaþý elliye dayandý ama gene de bu iþlerin peþinde.Tuðba da ona çekmiþ olmalý.Zavallý babam kendisinden çok genç bir bayanla evlenmenin bedelini aðýr ödedi.
Bizim doðumumuzdan kýsa bir süre sonra babamý aldatmaya baþlayan annem, birkaç sene sonra da adamcaðýzý evden attý.Bazen görebildiðim babamdan “Allah,o kahpenin belasýný versin!” sözünü sýk sýk duyuyorum.
Her þeyi bilmeme raðmen,babamýn annem için söyledikleri gene de beni rahatsýz ediyor... “

*******
(Devam edecek)