duvara çarpýyordu kafatasým tok bir sesle. ne olduðu mechul bir direniþ sanýrým kafamýn içinde gezinen karýncamsý titremeler. saða sola sataþýp dudak dolusu küfür ederken dahi bu kadar cani saymamýþtým kendimi.

uluorta sabaha kalkýp basýyordum suratýmýn ortasýna sehrin þebekesinden gelen buz kývamýndaki suyu. ayýlýp ayýlmamak deðilde güneþin aydýnlýðýnda gözlerimin yanýþýna sinir oluyorum. kafamý duvara geçirip saðlam bir küfür dilleniverecekmiþ gibi sanki sinir harbindeki bedenimden.

ve artýk yazmaktan tutmayan parmaklarýmý teker teker kýrpmalýymýþým gibi ya da deðil farklý bir savaþ galiba içimdeki þizofrenin derdi. bedenime þefkatle acý çektirmek ya da deðil. kurtulmalýyým aklýmýn içindeki karýnca yuvasýndan.

aðustos böceðinin derdi sarmýþ sanýrým zihnimi karýnca enayiliði. zaman; her zamankinden daha kahpe vuruyorken penceremin doðramalarýna sarýlýp damlayla düþmek var caddenin ortasýndaki küçük çakýlýn kafasýna.

bir paket sigara ve bir þiþe sek raký koydum koynumun arasýna. yudum ve sonrasý yanan bir baðr ve devam bir tutam duman ve sonrasý bayram þekerini alan ciðerlerin hýrýltýsý.

her neyse hoþgeldin sefa geldin. þakaðýmdan giren rüzgara merhaba.