Kader göğsünde gül taşıyan yosmaya benzer
Aldatır çoğu kez ona inananları
Çarpık çurpuktur çoğu kez
Kaldırım yosmasının yürüyüşü ve kaderi
Sessiz sokakta bir kahkaha sesi
Biçimsiz çırılçıplak bir ses
Kim mi?
Tanımadınız mı?
Bizim yosma
Ve kaderi işte konuşuyorlar
İnsanlara sitem edercesine
Siz benim sözlerime bakmayın
Onun kaderine bakın
Zavallı taze yosma
Nereden nereye
İnsan içine mi?
Baykuş yuvasına mı?
Herkes bilir onu
Ya kaderini bilir miyiz?
İşte yüreklerimiz taştır.
O öyle uzanırken bir duvar dibine
Bir polis kaldırır
Kim bilir ?
Kaçıncı kez gittiği nezarethaneye
Ya kaderini nereye ?
