BENÝMLE GEL



Buz gibi geldi karþýsýndakinin solugu yüzüne dogru. Kýþkýrtýcý bakýþlarýnýn altýndaki bu sogukluk, insaný þaþýrtmaktan öteye gitmiyordu. Gülümsemesin diye tanrýya yalvarmaya baþlamýtý.

-Ne olur tanrým gülümsemesin.

Eminim senin gülüþün onunkinin yanýnda çok daha güzeldir. Ama onun gülüþünü engellemezsen sana karþý günah iþleyecegim ve kendime hakim olamayýp ona teslim olacagým.

Zamanýn hiç bir önemi kalmamýþtý. Acaba kendini ona çoktan teslimmi etmiþti. Etmemiþ olsa tahrik olmazdý. Bedeni testesteron maddesiyle dolmaz ve bütün benligini bu denli sarmazdý. Neredeyse oldugu yerde uygunsuz birþeyler yapacaktý.

-Tanrým ne olur gülümsemesin.

Ama o gülümsemeye baþlamýþtý bile. Soguk nefesi karanlýgý aydýnlatmýþ, bakýþlarý bir el gibi kalbini himayesine almýþtý. Bundan sonra tanrý izin vermese bile ona teslim olacaktý. Çünkü bunu istiyor, arzuluyor hatta bunun için þehvet duyuyordu.

- Artýk seninim.

Biraz önce arabasýna aldýgý kadýn bu sözleri duyunca, yarý zafer yarý kýzgýnlýk dolu bir þekilde kaþlarýný çattý. Dudaklarýnýn kývrýmýda týpký kaþlarý gibiydi.

-Al beni.

Artýk nefesindeki sogukluga kötü bir koku eklenmiþti. Ama herþey kendisi için çok güzeldi ve güzel olacaktý.

Tanrým çok güzel gülüyor. Ben onun olmalýyým. Herþeyim onun olmalý.

Ve ilk kez kadýn konuþtu.

Kaþlarý bir tanrýçanýnki gibi doga dýþý kývrýlmaya baþlayan kadýnýn gözleri, olanaksýz ve mükemmel bir þekilde parýldýyordu. Dudaklarý çok az insanýn görebilecegi bir biçimde kýpýrdýyordu. Kadýnýn teni sanki kendisini çagýrýyordu. Gel diyordu, içime gir burada sana çok þey var. Gel ve onlarý sonsuza kadar al. Burasý senin huzur bahçen.

-Benimle gel. Ses hayallerindeki en tatlý noktalardan akan bir fýsýltý gibiydi. Bir þey sýrtýna dogru yükselen huzuru tatlý bir yorgunluga çeviriyor ve bunu öylesine sisnsi yapýyorduki, beyni çoktan karþýsýndaki kadýnýn olmuþtu.

-Seninle gelmek istiyorum.

-Benimle gel.

Kadýnýn sesi artýk kulagýný tamamen doldurdugu için arabanýn dýþýndan gelen korna seslerini duyamýyordu. Zaten direksiyonu çoktan býrakmýþtý.

-Benimle gel.

-Seninle gelmek istiyorum.



--------------.------------.----------.---------.---------.------------...



Olay yerine gelen polis, agzýna kadar kumaþ yüklü týrýn altýnda kalan otomobilin içinden çýkarttýklarý adamýn yüzündeki mutlu gülümsemeye çok þaþýrmýþlardý. Bir insan böylesi feci bir kazada nasýl olurda böylesi tarifsiz bir gülümseyiþ içinde olurdu.

Otomobilin içinde yanlýz ölen adamýn gülümseyiþi gömüldügünde bile silinmemiþti.

Onunla gitmiþti.



EROL ÇELÝK

21.08.2002