Söyle yağmur diyor ya hani...Söyleyemiyor işte bir türlü gönlüm, yağmurun çamurun değmediğini gönlüme . Ay doğmadan gözlerime düşen yaşları bir türlü dillendiremiyor. Yanıyor ömrüm , geçiyor gençliğim de dilim çözülemiyor bir türlü.

Yağmurun getirdiği kapkara bulutların ardında değil halbuki geleceğimiz. Tertemiz bahar güneşi kadar aydınlık ve sıcak önümüz. Yüreğime her seher vakti düşen hüznün hiç de gereği yok aslında cesaret aşılayabilirsem biraz dilime. Birazcık kuvvetli olabilse o seni her anışında büzülen dudaklarım , kalbime solgun yapraklar dökülmeyecek aslında...İki kelime dökülebilseydi onlardan , baharı daha çok severdim belki de kış ayazından.

Geleceğimi senin yokluğunda yaşamayı kabullenemeyen bir hayal dünyam var. Eğer ona söyleyebildiğim gerçekleri söyleyebilirsem bir gün sana , her sonbaharda ufkumu kirleten ; yağmur çamur olmayacak artık dünyamda..

Evet yüreğime basa basa içimden yar gitmeye başladı , iki gözüm biraz daha dur diyecek takatım da kalmadı . Suçlu ararsam eğer ilerde , sen değilsin , yanan ateşi söyleyemeyen dilimdir biliyorum. Ve hiç ardına bakmadığın zamanlarda , anca gece battıktan sonra söyleyeceğim gökyüzüne "O nerde" diye...