Başlar has yarenlik buluşunca semaverle demlik.
Derunda ateş alır söz uçar buğu buğu kemlik.
Sohbet kıvamına erer gül gölgesidir gamzeler.
Çözemez dildeki sırrı hâlden bilmeyen hakemlik.


Suyun tavrını ateş güle tebdil eder harıyla.
Demliğin sinesinde güller açar tavrın narıyla.
Kendinden geçer de bardak özünde ahenk renk olur.
Çözülür saçları nazın iki dostun efkârıyla.


Ateşin sabrı gül yaprağının özünde gizlenir.
Semaverle demlikte doyumsuz güzellik izlenir.
Nazın has kızı çay meclisinde olunca gülmisal.
Ne gözün pası kalır ne gönlün pusu temizlenir.


Ateşle suyun ünsiyetinden çay peri si doğar.
İnce billûr bedenlerde gül açar sineler kanar.
Besteyi hep semaver yapar güfteyi demlik yazar.
Dudaklarda son tını icra eder sanatını ar.
Ankara,22.06.2010