Sessizlik...


Buhranıma sinmiş gece kokusunda
Gökyüzünü yırtan çığlık

Yüzümde bir düşüşün sıyrıkları
Yüzümde bir çocuk...

Zamanı sıkan ellerime
Zehrini verirken akrep
Ölümlerin o kan kokan yalnızlığını alırım ben
Sen;
Bir bakışın son perdesini çekersin gözlerine.
Gözlerinde bir kadın,
Eskiden kalma cümleleri takınır.
Notalara gizlediğin aşklar geçer içinden
Kapatırsın gözlerini
Düşlerin geçer...

Siren seslerine karışır çığlıklarım
Sesizlik boğar, bilmezler.
Aynalarda parçalanan gülüşüne inat
Toplarım adına kırdığım ne varsa
Bir kara kutuya koyarım ayrılığı
Herşey biter...

Zehrini damarlarıma verirken zaman
Ellerimde kesikler
Ağlayamam...

Gölgeme damlayan bu gece vakti
Yüzümde bir çocuk
Göğsümde bir tütün kokusu
Kuyular derin
Beni tut diyorum
Düşlerin uzak
Sesim bana yakın.

Sessizlik...

Parmak uçlarında umut arayan bir şair
Geceye saklanan haşarı bir çocuk...

Hayatımdan çıkarıdığım anların
İsyankar çığlıklarıyla oynaşırken gözyaşları
Düş duvarlarıma çarpan
Sonra
İçimde yükselen bir ses


"Yolun başında bekle beni
Uzağında terkedişin
Saçlarını kes, düşlerini ört
Kimse tanımasın seni.
Uzun bir sonsuzluk tut avucunda
Geleceğim."