susmuşum dünyanın dönüşlerine

vızırtısız bir sinek dokunuşunda.

kasarken gözlerimin en derin bakışını

ya da yatarken

intiharın en ince kanadına

bir yerlere çakılırken

az önce çok mutlu olduğun yerden

ya da uyanırken

az önce

bir kızın

orta kanadında

bakmışım en alçak yerlerden

en güzel manzaralara.

kırgın bitişler

ardından

gülümseten

kızgın hatırlar

bir güneş sıcaklığıyla

kavurur

bitirir

eritir

en soğuk dağlarımı..

sarsılmış

kuvvetler ardına

gizlenmiş

en yaralı dinazor fosiliyken

inanamadıklarım

bir kuşun

bir kızılderili

dumanından

haber almasıyla başlar

inanamadıklarıma yapılacak

tüm yolculuklar.

kayıp bir geçmişin ardından

yaşanmış bir gelecek

gibi

bitiverir yanımda

son

haykırışlar

ya da

kurgulanmış bir

yemindir

niyeti belli olmayan ama kılınanlar.

susarken gerçeklere

hazırda kalmış bir kaç hüsrana el sallar sevaplar

ya da yaşanacak bir kaç göz yaşına engel olur günahlar,

elimi atmışken

en inandığım

yere

kutsal bir zemin eşiğinde

yaşlı bir vuslat bekler beni

ne kadar sussamda

bir yerlerde

konuşturur tüm günahlar

kurban verirken

en önde kendimi

sonra da

beni

bu yerde

beni

bana vurdutturur

yaptığım tüm sevaplar



bu gece yarısı bunca sevaptan sonra

beni bir kadeh günah paklar...