Kokusu bile ayný, onu gördüðüm zaman nefes alýp veriþlerimin deðiþtiðini bile söyleyebilirim

Hiç deðiþmemiþ hala ayný, güzel, maðrur, gurulu ve hümanist

Hala bana kýzgýn, hala dargýn

O tek sevdiðim yer …

O nefret ettiðim bu þehirde âþýk olduðum tek yer

Kuzguncuk…

Ýlk aþkým, ilk balonum, ilk dondurmam, ilk yediðim iðne, ilk evim. Hala geldiðimde ilk geliþimmiþ gibi heyecanlandýðým, aradan 16 sene geçmesine raðmen her köþesini her kaldýrým taþýný adým gibi bildiðim yer. Kendimi bulduðum kendim gibi olduðum çocukluðuma dönebildiðim tek yer.

Bundan tam tamýna 16 sene önce onu terk etmeye karar verdiðimde beni geri çevirmedi ama benden kefaret olarak masumiyetimi, iyi kalpliliðimi ve samimiyetimi istedi. Bir daha da asla geri vermedi.

Baþka zamanlarda , baþka gelip geçici aþklar yaþasam da her hüsranda yine geri döndüm ona. O da her býrakýlan sevgili gibi tüm onuruyla çýktý karþýma. Asla eskisi gibi tüm acýlarýmý söküp almadý, asla beni kendinden bir parça yapmadý ve asla eskisi gibi olmadý…

Biliyorum ki tüm bu olanlar senelerce bir ritüele dönüþecek. Yýllarca beni affetmesini bekleyeceðim kim bilir belki bir gün edecek iþte ozaman alabileceðim kaybettiðim tüm bu hissiyatlarýmý , yeniden sevebileceðim, yeniden aþýk olabileceðim yeniden çocuk olabileceðim…