Nicedir sabrederim, bazen ah ederek boynumu bükerim
Bilmem ki niye kederliyim, efkarýn her halinde seyreden bir virane nefesim
Hangi senanýn feyziyle þad olacaðým bir aþkýn, ruhumu kuþatan sevdasýný beklerim
Ömrün sahnelerinde, nefesin meftun olacaðý ülfet kalesinde,gözyaþlar kadresinde



Neyleyim ki gücüm yok, aþka kabil olan bir gönlümde yok
Gayretim var amma,liyakata mebni olan bir ahvalimde yok, bahaneler pek çok
Dil konuþsa, hevesler kuþatsa, arzular bir bir yaþansa, hakikat ilmi sinemde yok
Kor olmuþ bir vicdanýn haþyete firkat olmuþ yanaþmanýn mecalide ne hazin ki yok



Yaylý tambur ne güzel dile geliyor, sanki halimi ayan ediyor
Hüzzam bir eser dinlemek ruhumu serinletiyor, alýp bir yerlere davete götürüyor
Hissiyatýmýn ferahlýðý, kalbime sürur bahþediyor, hüzün ki hiç eksilmesin istiyor
Dil susuyor, mýzrap konuþuyor, hal hangi acýnýn vecdiyle þad olup hasret gideriyor



Düþünmeliyim, hatta ötesine geçerek irþat için ey hak demeliyim
Kalmýþsa bir an, ruhumdan an be an kopan hicran, hüzün sinemin vazgeçilmezi an
Ne kadar çile varsa talibim, ancak o vakit sabrýn rahlesinde kalbimi teslim ederim
Ey nefsim dur artýk, bir bak þu halime viranelik misali ne kadar sefil bir abideyim



Canan niye habersiz, fevkalade sessiz ve bir o kadarda hissiz
Kefil olmaya yoksa halimi takatsiz, cendereler içinde çileler niye bu kadar fersiz
Susmalýyým, konuþtukça bahtýmýn yeisinde sanki yol alan bir nasibi fukarayým
Artýk bir þikayet üzre halimi yormamalýyým, sabýr içinde istikamet bulmalýyým



Mustafa CÝLASUN