Karanlýk bir odanýn içinde savrulan duygularý anlatýlmasý güç bir olayýn içerisinde savrulan bir sandal gibi yol alýyordu meçhule, zindan denen karanlýk ve soðuða alýþmýþ bedeni yalnýzlýk duygusunda kararmýþ soðumuþ bir kül gibiydi.Esaret denen duygu özgürlüðü düþündüðünde aðlayan bir göz gibi davranýyordu ama o gözyaþlarýný silerken ruhunu dindiremiyordu bir türlü.. saat sabahýn ilk saatleriydi gökyüzü yavaþ yavaþ gözlerini açýyordu karanlýk hala odanýn içinde ordan oraya süzülüyordu,annesi tahta divanýn üzerine kývrýlmýþ uykunun son demlerini yaþýyordu çünkü biraz sonra uyanacaðýný biliyordu.Ona baktýðýnda kahýr dolu bir hayatý görüyordu hep mutsuzluk hep korku,hep fakirlik,hep acý.....
Sabah yavaþ yavaþ ýþýk saçmaya baþlamýþtý bu fakiraneye,fakirane dediðim tek odasý olan bir solunda eskimiþ bir kanepe bir saðýnda evin çilekeþ annesine ayrýlmýþ tahta bir divan ha bide Ferit'in vakit geçirdiði küçük bir televizyon hepsi bu kadar.Evin içinde tek pencere vardý o da Ferit'in yattýðý yerdeydi.Ferit'in belden altý tutmuyordu.Yani yatalaktý.20 yaþýndaydý gözleri bir deniz kadar mavi,saçlarý kaskara ve gürdü.Yatalak olmasýndan dolayýda hayli kilo almýþtý.Bu iyi beslenmekten deðildi tabii ki Annesi yavaþ yavaþ uyanmaya baþlamýþtý bu arada.Ferit ise çoktan uyanmýþ evin içinde kah karanlýk düþler kah aydýnlýk düþler kuruyor kah gerçeðin en derinlerinde mucizeler arýyor kah en sýð deryalarda çýrpýnan sevdalý yüreðini arýyordu.

Annesi Gülseren haným yýllarca yaþadýðý sýkýntý,zorluk,ve çilelere raðmen matadordan onlarca ok darbesi almýþ bir boða gibi hala yaþýyor ve yaþadýðý hayatý karþýsýnda zafer nidalarý atan matadora raðmen hala ayakta duruyor, hala soluk alýyordu.Gözlerinde ýþýldayan ýþýðýn rengini hiç kimse söyleyemezdi bu kadýnýn, çünkü muamma olan sorular hep bu kadýnýn benliðinde gizlenmiþti saklanmýþtý, sorsanýz dilinden çýkan en küçük harf kýrýntýlarý ne kadar uzun yol almýþtý düþüncesinden dudak ucuna kadar cevabý sessiz bir çýðrýþ olacaktýr hem bakýþlarýyla hem de ruhundaki sessiz haliyle..