ocak'tı;
ayaz'dı,
bir sabaha karşıydı,
buz tutmuştum,
annem soğumaya yeni başlamıştı...
bir heykel kadardım
onun kadar sert
ve
onun kadar duygusuz...
ağlamadıysam burada eğer,
bir daha hiç kimse için
ve
hiç bir yerde ağlamayacaktım...
.
.
.
ey tuz /umun/ tanrısı
sözümden döndüm;
sana biat ediyorum...
.
.
.
yüzümün coğrafyasında
nehirleri keşfettim bu gün,
/hanidir kıyısında
şakıyan yağmur kuşları,
merak etmiştim...
sonra bulutlar,
sonra sağanak...
buymuş birazda
eylül'de ıslanmak,
buymuş demek ki
sırılsıklam aşk.../
...
artık,
yelkenler açılır gözlerimde;
hasretleri kavuşturur gemiler...
çocuk mutlulukları karışır suyuma
ufacık kulaçlarından...
mektuplar atılır
şişeler içinde,
faili belli aşkların
meçhul adreslerine...
martıları
çekip alırım çöplüklerden artık...
kimbilir,
belki
mutlu bir yunus bile çizersin;
kanamayan...
...
ve
fazla yağdırma,
taşmasın,
bulanmasın...
...
şimdi
bir iklim diliyorum senden,
bana
eylül'e yaraşır bir iklim çiz...
sarı saçlı tarlalar,
tarla kuşları,
yaz böceklerinin vayvelası olsun içinde...
göç'ü reddeden bir kırlangıç
iklime takılıp kalsın...
hiç bir bağ
bozguna uğratılmasın ama...
bulutları kaldır,
ince bir esinti koy,
/tatlı bir sızı gibi/
çocuklar uçurtma uçursun
masmavi gök yüzünde...
...
yık duvarlarımı benim,
gözlerimdeki sisi al
ve
bana bir güneş çiz
adı sen olsun...
...
a&m