ben
senin
aşk/iyanım...
dağ çocuğuyum ben,
annem,
her ne kadar çukurova'da diz kırmışsada sancıma
kaçırıp
dağlarda emzirmiş beni,
dağlarla,
onların
düşman gibi amansız
ve
ana gibi merhametli
memeleriyle doyurmuştur beni...
mevsimimin
çatlaktır dudakları,
yazgım
en çorak harflerle yazılmıştır,
öyle derin,
öyle acıtarak...
sen;
o kurak tanrıya inat,
bir kuyuya
bir su barkacı gibi
sarkan
umudumsun...
.
ben
dağ çocuğuyum
ellerim ayaz çatlağı
ve
hoyrat...
sarılsam sana
ve
yaksam canını
bilki
sıcaklığındandır senin,
bilki
üşümüşüğüme inat...
tipilerle sevişmişim yıllarca,
kan-ter içinde
baygın düşmüşüm
nice zemherinin koynunda...
uzun kış geceleri,
sıcak bir rüyaya hasret
aşk denen bir hikayede
kerem yandı'larla ısınmışım...
ve
bir kardelen büyütmüşüm sana
söküp ciğerini
o soğuk tanrının,
içine saklamışım...
bir kardelen,
sana,
inatla!
umutla
umutla
umutla...
...
vuruldum,
en ihtilalci yanımdan;
sol yanımdan;
yaralıyım,
aşk akıyor,
bir nehre karışıyor/um...
son dönemeçte,
son uçurumu
gözleri kapalı geçiyorum...
ıslık çalıyorum,
türküler söylüyorum,
adını bağırıyorum...
korkmuyorum artık yoluma çığ düşer diye,
bir eylül'ün sarı saçlarına tutunuyorum...
...
ay tanrı,
/zindan gecede/
sarı,
aydınlık bir yol oluyor/sun;
hanidir gelmek istediğim...
mavzerim sensin,
sol göğsümün üstüne astığım fişekliğim,
bıçağımsın ışıl ışıl...
iniyorum dağlardan
senin kıyına...
yiğitse durdursun beni efeler!
aşk/iyanım!
...
a&m