Hani zalim felek hani baharım?
Soldurdun gülümü dalımda benim.
Doğduğumdan bugüne dek ağlarım,
Cümle yükü sardın belime benim.

Bir ateş verdin ki yanar özüme,
Düşmanımı dost tanıttın yüzüme.
Yanarım, ağlarım vurur dizime...
Daha fazla vurma telime benim.

Tutunduğum dallar kaldı elimde,
Görmez misin engeller var yolumda.
Hak güçsüzün amma, kuvvet zalımda;
Bir damla yağmur ver çölüme benim.

Muradımda yaptırmadın toy-düğün,
Sermayemden zarar ettim gün be gün.
Kim bakar yüzüne aşkı ölmüşün!..
Gelmiyor ördekler gölüme benim.

Kime inanayım, kimi seveyim?
Gülünecek sebep göster güleyim!
Gurbet ellerinde neden kalayım,
Acıyan var mı ki hâlime benim!..

Bülbülümü çağırırdım bağıma,
Çekip gider düşmanların dağına.
Tutulmuştu kalpsizlerin ağına,
Dönüp de bakmadı gülüme benim.

Kurumasın, goncam solmasın derdim.
Onların uğruna canım verirdim.
Bülbülüm dalımda ötsün isterdim.
Bir türlü gelmiyor ilime benim.

Ak düştü saçıma, yol yarılandı!..
Ben sevdikçe düşmanlara yarandı
Anladım ki, dünyam o dem sallandı,
Uzanır yollarım ölüme benim...

Ahmet KARAASLAN