Tanrý daðlarýna düþtü hayat,
Yüce maðaralarýnda var oldu türkün soyu,
Ana rahminden çýkar gibi doðdu dünyaya, platolara, ovalara
Ve unutmadý daðýný tanrýnýn evi bildi.
Ona bunu anlatan bilgeleri vardý.
Þaman dedi, kam dedi.
Ve o bilgeler ile ziyaret etti doðduðu yerleri.
Doðduðu yerdi oralar, doðudaydý.
Ve doðduðu yerlerin kapýsý batýya açýlmaktaydý.
O zaman ölüme gideceði yer de söylenmiþti gök tanrý tarafýndan.
Ölüm demek batým demekti. Ve batým batýdaydý.
Ve batýya doðru seyroldu hayat yolculuðunda.
Geleceðe gittiði yolda, rehberiyken þaman,
Geçmiþteki hatýralarýnýn da hafýzasýydý.
Bir ateþle gönderirdi aydýnlanmanýn ruhunu insana,
Dumanýný ise gök tanrýya sunardý.
Ve gök tanrýdan gelen buyruðu iletirken kaðanýna,
Kýmýzlara karýþtýrýlmýþ kanlarla
Kan kardeþliði ederdi, bütün ulus batý yolunda.
Önce Baþbuð Attila vardý batý yoluna
Ölümün olduðu yerde papa diz çöktü önünde.
Batýmýna gelmiþlerden batmamak için aman diledi.
Sonra Selçuklu vardý batým yoluna,
Batarken tarihteki mazi sayfasýna
Daha batýya gidecek Osmanlýyý var etti yüreðinde.
Ve tarih bilir ki, Türkün batýya yürüyüþü
Ancak tarih bittiðinde son bulacak.
Kýyamet diyordu Þamanlar ona, batým gibi ölüm gibi,
Doðuyu ve batýyý birbirinden ayýran güneþ söndüðünde tarih bitecekti.
Ýþte o güneþin parçasý deðil miydi ateþ?
Etrafýnda dans ettiler Tanrýya yalvardýlar.
Ve kaðan batýdan gelenlerin kendinden farklý olmadýðýný gördü.
Onlarda bahsediyordu gökteki bir tanrýdan
Huma kuþu misali bir Cebrail’den..
Ay atasý gibi ademleri Ay-va anasý gibi Havvalarý vardý.
Albýz dediði kötülüðe Ýblis demiþti onlarda.
Ve batýya yürürken yeni bir kitap koydular heybelerine.
Kur’an demiþlerdi asýrlarýn adaleti bu kitaba
Ve vardýlar tekrar bunun nuru ile batýya
Kitapta tanrýlarýnýn adý adaletti(el-adl).
Ve vardýklarý batýya adaleti götürdüler,
Mohaçla, Kosavayla, Prevezeyle, Varna ile
Nizam-ý Alemdi bu Ýlah-i Kelimetullah ile
Bir gün çekildiklerinde topraklardan
Adalet deðiþmez terazisini kaybetti,
Bosnada, Bulgaristanda, Arnavutlukta, Kýrýmda,
Hatta Filistinde, Lübnanda, Cezayirde.
Ve batý batýmlarý oldu
Tekrar doðacaklarý güne kadar.

Mehmet Fatih DOÐRUCAN