Bu terk ediþ
Bir gözyaþý, bir burukluk
Ah gittin demek babam
Gittin bilinmezlere

Bilseydim, bir daha dönmeyeceðini
Konuþmalarýmýz son olduðunu
Daha çok bakardým,
Seni uðurlarken ardýndan

Bilseydim
Daha çok konuþur þakalaþýrdým

Bu son vedanmýþ bana
Bu son geliþin,
Evimde ki son kahvaltýnmýþ..

Þimdi anladým ayrýlýklarýn acýsýný
Ölümün soðukluðunu

Gittin mi sahiden!
Býraktýn mý bizleri?

Ýnanmak istemiyor bu yüreðim
Tüm keþkeler’i yýktý sözlerim

Bir veda havasý varmýþ
O güzel Çarþamba gününde
Anlayamadým
Hissedemedim
Bir daha dönmeyeceðini

Hayat varlýk yokluk arasýndayken
Dilim susunca
Ýndi gözyaþlarým usulca

Ne gelen var gittiði yerden
Nasýl, nedenlerini bilemeden..

Sarsýldý benliðim
Bütün zihnim
Etraf sallandý, hayat bize yine bir oyun oynadý
Sandým ki diðer krizlerin gibi atlatýrsýn
Kalbin biraz daha dayanýr sandým

Görünce seni
Anladým bizden usulca gittiðini

El sallayan yok, bizi uðurlarken þimdi
Balkonlar sensiz bugün babam..
Handenin rakçý çocuðu
Torunun bile þoktayken bugün
Sen gittin ha!

Ah kaptan!
Denizleri özledin, mutluluðum dedin
Her balýk tutuþunda bir marifet sergiledin

Son görüþümmüþ meðer seni
Ýnanmak çok zor be!
Bu yalan dünyanýn çilesi
Bitmez isteklerin son demi

Nihayet bulunca ömür,
Üstündeki beden elbiseni býrakýnca topraða
Ayrýlýk yakar içimi
Bir de özlemlerim…

Ruhun rahmetle yýkansýn
Günahlarýn affolunsun inþallah!

Ýnanmak zor, bu gidiþe..
Bir nefeslik kadar ömrümüz
Zaman dolunca iþte böyle
Ne ileri gidersin, ne de geriye…

Huzurla..




10/02/2011