Bahar gelmiþti gönlüme adeta.Ýçimde cývýldayan kuþlar,renk renk açan çiçekler...Gözümde siyahtan yeþile,beyaza dönüþen renkler...Güneþ insaný yakmazmýþ meðer;gönüllere neþe saçarmýþ,insanýn gözlerindeki kepengi açarmýþ!Ýlk defa o gün anladým.Çay bahçesinde bir elimde simit diðer elimde çayla O'nun gözlerindeki Akdeniz mavisinde kendimi kaybetmiþken;güneþ,sultanlýðýnda kol kanat geriyordu bana....Sevecendi bana karþý Güneþ.Umudu ve yaþama sevincini gönlüme doldurmuþtu...Her þey gözüme "o günün öncesinden" çok farklýydý.Ya ben deðiþmiþtim ya da dünya...
Düþündüm kendimce...Çekim ekleri gibiydi öncekiler:ben deðiþmemiþtim,daha doðrusu deðiþtirilmemiþtim.Fikrim ayný,hayallerim ayný...Duraklarda bekliyorum da hep gelen "sabitler" treni, "deðiþim" treni yoktu ta ki o güne dek...Yol almayan trenlerde vaktimi boþ yere harcamýþým.Aþk "deðiþim"dir bence:bir aðacý budayacaksýn ki meyveler olgunlaþaktýr kendince...Ben budanmamýþtým,budamamýþlardý;bende var olanlarý da götürmüþlerdi budamak yerine...Ýþte ben "deðiþim" istiyordum.O gün gönlümün yapým ekini buldum.Buldum ki gönlüme "ek"lenmesiyle oeðiþmeye baþladým.Baþlangýçta sýradan bir "baþ" iken,olgun bir "baþak" oldum.O'nunla "ak"landým sýð düþüncelerden...Anladým ki:öncekiler gönlüme gelmiþlerdi,deðiþtirmemiþlerdi beni...Üstelik yeni "çekim ekleri" gelmeye gelmeye müsait,ama "yapým eki" gelmeye kapalý bir duruma gelmiþtim.Neye yarardý ki "gelen" de onlar gibi sadece görünüþte...
Ve þimdi "öteki"lerle geçen günlerime yanmakla beraber ben gönlümde "ilkbahar"ý yaþýyorum.Ötekilerle Sibirya olan gönlüm Ak...'la Ýrem baðlarý...Ak.... da o baðýn,olmazsa olmaz,üzümü..Gönlümün baþkenti oldu artýk O'dur özüm...Gözümde nokta oldu Toros daðlarý.Hayat güzel,benim Hayatým "Güzelin de güzeli"...Ýþte o gün görünüþte dilimden; aslen gönlümün dilinden þu dizeler döküldü:
"14 Þubat olsun bu aþkýn evveli,
Sen H,ben O;yanalým birlikte gönlümün periyodik cetveli..."