Gülümsemek sana ne çok yakýþýyor.
Gözlerinin etrafýnýn olgun duruþuyla buruþmasý
Bir þelale gibi akarken gölün yüreðine
Yakamozlar dans ediyor gözlerinin kuytusunda.

Yalnýz olunmaz bu yollarda;
Gidersen üþürsün, kalýrsan yanarsýn.

Býkýlýyor zamanla durgun bir hayattan.
Nehirleþip akmak istiyor yüreðim,
Can vermek istiyor tene topraða,
Susuzluktan yurtsuz kalanlara

Hayat kýsa ama; dolu, anlamlý olmalýydý.
Gidersen yurtsuz(-luðun),
Kalýrsan yurdum, yurdun.

Ah bir yoldaþýn olabilseydim.
Saplanmýþ damarlarým topraða;
Topraðýn altýndan ulaþýr sana.
Koparsa ölürüm, gidersen ölürüm.

Bir çoban kavalý duyulur yaný baþýmda ki patikada.
Gelirler; geliyorlar.
Yapraklarýmý yerler, suyundan içerler.
Çoban yüzünü yüzüne sürünce
Yüreðim kanar caným; caným yanar.
Gölgemde oturur, içimde boðar beni isyan.
Dokunur damarlarým sana, dokunur tenin bana
Sana mecbur olmaktan çok tutkunum.

Gidersen çürürüm, kalýrsan yanarsýn.
Bende tutkun bir hastalýk;
Ne gölgem kalýr ne de meyvem.
Yüreðimde ayrýlýk, gövdem de vefasýzlýk baltasý.
Acýmasýz darbelerle yaralanýrým.
Gidersen ben ölürüm, kalýrsan sen...

Al tohumumu sürükle akýntýnda.
Orman olur vefalý yarýnlara.
Sen yaðmurlarla büyürsün gölün yüreðine.
Belki de okyanus olursun.
Yetersin zaten onlara, daha sonrakilere.
Gidersen ben ölürüm,
Kalýrsan
Kalýrsan sen…

kazým demir