Sanatçý, toplumda uzun çalýþma ve çabalardan sonra alnýnda ýþýðý ilk duyan insandýr. -Atatürk |
|
||||||||||
|
Bugün kendime baktým. Ne komik, dün sana bakýyordum. Þimdiyse bakacak tek kiþi benim. Yeni uyanmýþtým, isteksizce kalktým yataktan. Aðýr aðýr banyoya doðru yürüdüm. Musluðu açtým, ellerimi lavabobaya dayayýp hafifçe eðildim sonra gözlerimi kaldýrdým ve yine kendime baktým. Hiç aldýrmadan gördüðüm yüze, ellerimi suyun altýna tuttum ve avuçlarýma dolan suyun parmaklarýmdan yavaþça taþmasýný seyrettim. Her aný yavaþça yaþamaya çalýþýyor gibiydim. Suyu yüzüme götürdüm ve sertçe çarptým. Sonra tekrar ve tekrar... Musluðu kapatýrken, burnumdan akan bir damla su yere düþtü. Sonra yüzümü kurulayýp yere eðildim ve o bir damlaya uzun uzun baktým. Sen gibiydi. Tüm yüzümü yýkamýþ olan su, az önce minnet duyduðum su þimdi sana benziyordu. Alnýmdan kayarak burnuma inen, sonra orda bir süre bekleyip aðýrlaþýnca kendini yer çekimine býrakan su damlasý... Sen de böyle yapmamýþ mýydýn? Sana minnet duyarken, seni kendi rýzamla kurulamaya karar vermiþken, birden kayýp gitmedin mi benden? Bilerek yer çekimine býrakmadýn mý kendini? Þimdi o bir damla sudan ne farkýn olabilirdi ki? Su yere düþtü, yayýldý, buharlaþmayý bekliyordu ölmek için, ama biliyordu ki asla ölmeyecek; buhar olacak sonra tekrar su... Sýrf sana kýzdýðým için suyu öldürmek istedim. Ve banyodaki tuvalet kaðýdýndan bir parça koparýp yerdeki bir damla suyu sildim. Sonrada çöpe attým. Bilmiyorum öldü mü, ama ben sonuçta ölücek düþüncesiyle yaptým bunu. Sen sandým. O berraklýðý nasýl sen sandým? Bilmiyorum. Sadece, yanýlgý diyebiliriz buna; yalnýzca tek yönlü düþünceden kaynaklanmýþ, diðer tüm güzellikleri örtecek kadar kötü bir terk ediþ senaryosuna baðlý olarak geliþen bir yanýlgý. Hah! Ne komik, dün sana bakarken, bugün kendime bile zor bakýyorum. Bugün kendime baktým. Ne komik, dün sen bana bakarken, bugün ben bana bakýyordum. Öðlen olmuþtu. Salondaki kahverengi koltukta oturuyordum. Müzik dinlerken aklýma geldin. Ya da aklýmda olduðunu hatýrladým. Bunun gibi bir þey iþte. Sonra rahatladým. Birden içime tarifi imkansýz bir huzur doldu. Nedenini bilmiyordum ama o an, herþey olmasý gerektiði gibi, düþüncesi yerleþti kafama. Sonra yine geri geldi terk edilmiþlik duygusu, yalnýzlýk sendromu, hüzün, depresyon belirtileri vb. Yine de içimdeydi o garip huzur. Sanýrým meleklerim tarafýndan S.O.S yardým çaðrýsýna cevap gelmiþti, bilmiyorum. Bu yardýma teþekkür mahiyetinde arkama yaslandým ve sigaramý yaktým. Uzun bir nefes çektim sigaramdan ama nefesimi býrakmadým. Biraz kalsýn dedim, sonra yavaþça býraktým nefesimi. Pilates yaparken öðrettikleri nefes alma tekniðini þimdi sigara dumanýyla uyguluyordum. Gerçekten keyif vericiydi. Kül tablasýna koydum sigaramý sonra ona uzun uzun baktým. Ben sigara içmezdim ki, nereden bulaþtý bu saçma alýþkanlýk bana? Sigarayý sana benzettim. Görünürde hiç zarar vermiyormuþ gibi durup insanýn içini kemiren bir fare gibi. Hemen bitmeyecekmiþ gibi dururken, sen içmediðinde bile rüzgarla kendi kendini tüketen, ölüme ve sonlara hevesli bir gardiyan gibi. Sen gibi... Ýçtikten sonra aðýzda býraktýðý kötü tada raðmen bir tane daha yakýlan sigaraya benzettim seni. Kokusundan rahatsýz olduðundan ve içmek olmaktan utandýðýndan, sigaranýn tüm izlerini yok etmek için önce cam açýmaya sonra diþlerini fýrçalamaya ve sonunda da külleri çöp kutusuna atmaya benzettim seni. Seni nasýl bu kadar aþaðýlayabildim? Bilmiyorum. Sadece kýzgýnlýk diyebiliriz buna. Öyle gelip geçmiþ olmanýn verdiði kýzgýnlýk, týpký kýsa film festivallerinde izlediðin bir kýsa filmin uzun olmasýný dilerken çektiðin hayal kýrýklýðýna baðlý olan, içten gelen, saf bir kýzgýnlýk gibi. Off! Ne kadar dramatik. Ýlk gördüðümde umursamadým, þimdiyse 'hep görmek için nelerimi vermezdim' diyorum kendime. Dün sana bakabilirken, bugün sana bakmayý diliyorum. Kendime bakýyorum. Sonra kendimden sýkýlýp aynadan uzaklaþýyorum, salona geçiyorum camýn önüne oturuyorum. Akþam vakti... Birkaç martý uçuyor pencerenin önünden bilmediðim yerlere doðru. Güneþ battý batacak. Ay gökyüzünde ama silik görünüyor. Hem ay hem de güneþ görünüyor ayný anda. Ne kadar muhteþem. Zýtlýklar bir arada, 'sen ve ben' gibi.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Hilal Akdemir, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |