Gerçeði arayan bir insan, öncelikle her þeyden gücü yettiðince kuþku duymalýdýr. -Descartes |
|
||||||||||
|
Bir gün okula giderken yaþlý bir teyze gördüm.Ben hoplaya zýplaya giderken o hem sýcaktan hem elindeki poþetlerin aðýrlýðýndan eziliyordu.Yardým edebilir miyim diye düþündüm.Nasýl edecektim ki o poþetlerin aðýrlýðý en az benim kadar vardý.Ama o teyzeyi soluk soluða bir kez daha gördüðümde denemeye karar verdim.Acýnasý bir hali vardý.Neden bir taksiye falan binmemiþti acaba? Arkasýndan seslendim: _ Teyze,Teyzeciðim yardým edebilir miyim? _A oðul þuncacýk boyunla nasýl götüreceksin bu kadar torbayý? Dedi. _Teyze sen boyuma bakma çok kuvvetliyim ben diye atýldým.güldü _Eh peki al bakalým görelim kuvvetini.dedi Poþetler gerçekten aðýrdý.Zorlandýðýmý belli etmemeye çalýþarak evine kadar götürdüm.Evine vardýðýmýzda aðýrlýktan kurtulmuþ olmanýn verdiði mutluluk hem benim hem onun gözlerinde bir tebessümdü.Sonra elini cebine attý birkaç bozukluk çýkardý.Annem hiç kimseden para almamamý tembih etmiþti hem de ben para almak için yardým etmemiþtim almak istemedim ama aklýmda dondurmadaydý.Bu parayla rahatlýkla dondurma alabilirim diye düþündüm.Israrla elime sýkýþtýrdý.Teþekkür ettim kýzararak.Okula neredeyse uçarak gidiyordum.Dondurmacýnýn durduðu caddenin karþýsýndan seslendim: _bana bir karýþýk dondurma! Heyecanla atladým yola.Annem hep yayaya yeþil yandýðýnda geç derdi ama yeþil ýþýðýn yanacaðý yoktu.Gerçi benim için bir önemi de yoktu o an benim aklým dondurmadaydý.Yola atlamamla bir fren sesini duymam bir oldu.Sonrasýnda bacaklarýmda önce bir acý sonra bir hissizlik…Dilimde hala dondurmam.Gerisini hatýrlamýyorum.Gözlerimi açtýðýmda hastanedeydim ve babam vardý yanýmda.Aðlamaklýydý.Sanki bir þeyler söylemek istiyor sözler düðüm oluyordu boðazýnda. _Baba dedim _Söyle oðlum dedi. _Dondurma alacaktým karýþýk olsun amca demiþtim.dedim _Olsun oðlum yine alýrsýn dedi.Sanýrým paramý kaza yerinde düþürmüþtüm _Alamam ki baba paramý düþürdüm dedim o yaþlý Teyzeden bahsettim. Sonra gözlerim kapandý.Bacaklarým ne kadar aðýrsa göz kapaklarým da o kadar aðýrlaþtý.Kendimi uykunun kollarýna býraktým.Uyandýðýmda babam yoktu.Baba diye seslendim. “Baba” . Ýlk defa bu kadar içten bu kadar benimseyerek.Sesleniþime hemþire karþýlýk verdi.Baban birazdan gelir küçük Bey dedi.Sahiden de babam biraz sonra geldi.Bak sana ne getirdim dedi.Yanýnda dondurmacý Amca,elinde kocaman her çeþidinden olan bir dondurma külahý duruyordu. _Birlikte yer miyiz? Dedi.Gülümsedim. Artýk dondurmacýya koþabilecek bacaklarým yoktu fakat biliyordum ki beni sevdiðini bildiðim,dondurma alacak yufka yürekli bir babam vardý.Dahasý o da dondurma seviyordu.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Nuray DUMAN, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |