Kafam, poyraz havasında dalmışım
Yürüyorum deli deli limanda
Bir kadın, elinde bir mendil
Sanki derdini anlatacak deryaya
Tanıştık, bir iki de lafladık
Bir de çay ısmarladım, poyraz limanında
Deniz kızı gibi geldi bana, gözlerine bakınca
Deniz işte, martısız olmaz ama bu kanarya
Hani dalga sesine aşık bir deniz adamıyım ya
Vazgeçtim kararımdan o anda
En güzel ses kadın sesi dedirtti bana
Üstüme başıma baktım, bir kazak bir pantolonla
Onlarda dünkü balıkların kokusuyla
Yani ancak çay içerdi kanarya sesli o kadınla
Anlattı, çay içerken ağlayan kadın
Dinledikçe, ağlattı da
Sordu; ne oldu sana?
Rüzgar sert gözlerimi yaşarttı dedim
Yani yalan söyledim o kadına
Ağlıyordum resmen,
İçimden dedim; bu yalnız adam var ya
Belki de liman sana…
O anlattıkça ben ağladım
Ağladıkça o anlattı.
Dayanamadım söyledim
Hoş geldin limanına…
(Gürsel ÇOLAKOĞLU)
