Cahiliye toplumlarýnda yaþayan insanlar birbirine güvenmezler. Hatta "babana bile güvenmeyeceksin" sözü toplumda slogan haline gelmiþtir. Ýnsanlar genellikle hep yalnýzdýrlar ve gerçek anlamda hiç dostlarý olmadýðýndan yakýnýrlar.


Oysa güven duymak heyecan verici bir þeydir. Bir insana ölümüne güvenmek ve –Allah’ýn izniyle- sonsuza kadar yanýnda olacaðýna ümit baðlamak. Ve asla vefasýzlýk, yapmayacaðýna inanmak. Ýþte insanlarýn elinden alýnan duygu budur ve bu çok büyük bir nimetin kaybýdýr. Güven ve doðruluk yok olunca, geriye de zaten fazla bir þey kalmamýþtýr.


Günümüz evli eþleri de çoðunlukla birbirine güvenmeyen ve dost olamayan kiþilerdir. Sýk sýk yalana baþvururlar, kadýn her an aldatýlma ya da terk edilme korkusu içinde yaþar, erkek de çýkarlarý nedeniyle karýsýnýn kendisini maddi olarak deðerlendirdiðini düþünür. Her ikisi de ruhlarýna saygý duyulmadýðýndan emindir. Ýnsanýn gerçek anlamda mutlu olabilmesi için güvendiði, sevdiði ve yalan söylemeyen, Allah’tan korkan, samimi insanlara ihtiyacý vardýr.


Ey iman edenler, Allah’tan sakýnýn ve sözü doðru söyleyin. Ki O ( Allah), amellerinizi ýslah etsin ve günahlarýnýzý baðýþlasýn… (Ahzap Suresi, 70-71)


Ýnsan karþýsýndaki kiþiye güven duymak ister. Ancak yukarýdaki ayette de bildirildiði üzere doðru sözlü ve güven verici olabilmek için, kiþide Allah sevgisi, Allah korkusu ve derin iman olmasý gerekir. Allah’tan korkmayan birine insan nasýl güvenebilir? Allah’ýn sonsuz gücünü fark edemeyecek kadar zayýf akýlda bir insandan ne derece dostluk beklenebilir?..


Dostluk, Allah korkusu ve sevgisi temeli üzerine kurulur. Birbirine sürekli yalan söyleyen, oyun oynayan, taktik geliþtiren kiþilerin gerçek dostluðu yaþamasý imkansýzdýr. Bu kimselerin bulunduklarý ortamlar, bir tiyatro sahnesi gibidir… Bu, nefes almadan yalan söyleme üzerine kurulu bir oyundur.


Günümüzde samimiyetsizlik ve yapmacýklýk insanlar arasýnda çok yaygýndýr. Samimi insanýn tüm davranýþlarý içinden geldiði gibidir ve kiþi doðallýðý nedeniyle çevresindeki insanlarý olumlu etkiler. Ýnsanýn mimikleriyle, konuþmalarýyla ve düþünceleriyle tam anlamýyla kendisi olmasý gerekir. Ancak cahiliye bireyi düþüncelerinde dahi samimiyeti yaþamaz. Tepkilerini ölçmek için kurnazlýk yaparak karþýsýndaki insana tuzak sorular sorar, tuzak üsluplar kullanýr. Bu çok yorucu bir þeydir ve dürüst insan, dostuna bu tarz oyunlar oynamaz. Ayrýca kendisine böyle oyun oynadýðýný fark eden insan, o kiþiye sevgi duyamaz. Ýnanan kadýn ya da erkek ise son derece dürüsttür, asla tuzak kurmaz. Allah’ýn rýzasýný amaçlayan bir insan en iyisini, en hayýrlýsýný düþünür, karþýsýndaki kiþinin de ona güveni tamdýr.


Ýnsan dostunda, güvenin yaný sýra akýl, samimiyet ve dürüstlük arar. Bu özellikleri hissetmek insaný çok rahatlatýr. Bir insan arkadaþýnýn Allah’tan gücü yettiðince korktuðuna inanýyorsa, Allah’a aþkla baðlý olduðuna ve O’na tam teslim olduðuna inanýyorsa o zaman güvenin konforunu yaþar. Allah’tan derin bir saygýyla korkan kiþi akýllýdýr ve karþýsýndaki insaný çok etkiler. Onun her sözü güzel sözdür ve hoþuna gider, içini açar.


Ýnsan Allah’a yakýn olduðu zaman O’nun sýfatlarý üzerinde tecelli eder. Mümin kardeþinde Allah’ýn tecellisi olan aklý ve güzel ahlaký gören, ruhu onunla tatmin bulan insan, her türlü çileye, her türlü zorluða göðüs gerer, mutluluðu yaþar. Ýþte bu gerçek dostluktur; Allah aþkýnýn yansýmasýdýr. Bu dostluðu samimi yaþayan insan, acýyý da, belayý da, her þeyi kabul eder. Rabb’imiz, iman edenlerin bu güçlü sevgi anlayýþlarýný, bir Kur’an ayetinde þöyle haber verir:


Mümin erkekler ve mümin kadýnlar birbirlerinin velileridirler. Ýyiliði emreder, kötülükten sakýndýrýrlar, namazý dosdoðru kýlarlar, zekatý verirler ve Allah’a ve Resûlü’ne itaat ederler. Ýþte Allah’ýn kendilerine rahmet edeceði bunlardýr. Þüphesiz, Allah, üstün ve güçlüdür, hüküm ve hikmet sahibidir. (Tevbe Suresi, 71)

Güvenilir insan için nefsinin bencil tutkularý deðil, dostlarýnýn istekleri önceliklidir. Güven vermek isteyen insan nefsini terk etmelidir. Nefsini gözeten, onu örtüp-saran kiþi, güvenilir olma özelliði gösteremez. Nefis þeytanýn etkisindedir, þeytanýn sözcüsüdür. Dolayýsýyla nefsinin yanýnda olan kiþi, gerçek anlamda dost olamaz. Çünkü yaþanan bir olayda seçim yapmasý gerektiðinde, arkadaþýný deðil, kendisini ve çýkarlarýný seçecektir.


Ýnsanlarýn birbirlerine güvenmiyor olmasý korkunç bir durumdur. Temeli Allah sevgisine deðil, karþýlýklý çýkar iliþkilerine dayanan arkadaþlýklar, insan için zamanla azaba dönüþür. Gerçek dostluklar kurmak ve gerçek dostluðun güzelliðini yaþamak isteyen insan, özellikleri konusunda öncelikle kendisini gözden geçirmelidir. Güvenilir olmak ve güven duymak, insan için çok önemli bir ihtiyaçtýr. Bu, imanýn getirdiði en önemli özelliktir ve insan için güven, dünyanýn en büyük nimetlerinden biridir.


Mü’minlerin kalplerine, imanlarýna iman katýp-arttýrsýnlar diye, ’güven duygusu ve huzur’ indiren O’dur. Göklerin ve yerin ordularý Allah’ýndýr: Allah bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir. (Fetih Suresi, 4)