Gündüzler hep çoğuldur, / Sen yalnız ! / Pazar, pazartesi,

Düşük yurtlar yaratan, / Evladımı uğratma zulme! / Evlattır, kardeştir,

Bu Yerde / Yiğit ölmüş sokak ıssız / Sessiz şivan

dalı doruğundan kestim / ağaç şeklini yitirdi / dalı doruğa

Öğretmenler günü yirmi dört Kasım / Her zaman yücesin,ulusun hocam /

\-------------------“Gelincik İle Murat” / Ufaklığım, sancı düşer inciğe / Özledinse,

Şu Net’de / Tükendim ben yaprak yaprak şu net’de, /

Köle ruhlular / Halel geldi uyuz itlerin çıkarına / Çomakta

sana öğüdümdür ki; / kuşları sev / atları da tabi

HAREKETE GEÇ YETER / Sevdiğin seni terk ettiği için /

karşına al yüreğini, / ortaya koy beynini, / çekil aralarından,

Sen bana, ben sana hamal, alınma! / Bulutlar yağmura hamal değil mi?

prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" / / **GÜN YORGUN VE AKŞAMLAR ARGIN** /

Ne güzel... / Özgürlüğün avukatlığına soyunmuş gardiyanı, / Muhtaç ağzının

Şiirler uzun lafın ayıklanmış özüdür. / Sahibinin tutan eliyle gören gözüdür.

Lazım gelen dost / Lazım olduğu zaman çıkandır / Senle

Munis gelsin ister insan ölüm; / Ama öyle gelir ki, /

Duyarsızın olmaz ki sağlıklı beş duyusu / Kılavuzu olsa da köy nerede ilk

Bir anda fark ediliyor her şey / Doğru yalan ortaya çıkıyor bir anda

Ağaç / Bırak Boş ver !.. / Bir alıç ağacı