kan kaybediyormuşum
ziyanı yok
herkesin yolu
ilk ana kadar
yani dön dolaş alyuvar
en kıl damar
yine de
en başa
her şey
yüklediğimiz tanımlar kadar
“kuşlar özgürdür” diye bağırma alyuvar
kuşlar özgür değil
sadece kuştur
senden farklı olan
renkliyse tanrı,
griyse küfr değildir en başta
lakin ben yine
kan kaybediyormuşum
evrene bak
aç gözünü izle
kim dağıttıysa bu kadar
es es toplayacak geri
başladığı yere kadar.
kum alacak deniz
tanrı kul
damarımdan gitsen ne fayda
bir şarabın şişesiyle
döneceksin geri
jilet kestim
içimde çelik bir gemi
karaya oturursa eğer
yüzecek bir dirhem kan bulamayacak da olsa
git alyuvar
tüm gemiler karaya otursun
nuh ki tebaasını toplayıp
içimde yalandan aşure kaynatsın
şeker bulamıyorsa
terim alsın tuz katsın
kan
kaybediyormuşum
yakında bir mehdi
ordusuyla ezecekmiş başımı
ezsin,
her orduya bir düşman gerek
tek başıma her orduya düşmanım alyuvar
kurşunlarımı tak giderken
kılıç yaralarımı bırak
tuz gezdir üstümde
berekettir
yaralarım çoğalır
kan kaybediyoruz
öleceğimiz için üzülme
her şey başladığı yere döner alyuvar
bu yüzden herkesin yolu
anasının amına kadar
