Bir gece sıcak odanın soğuk köşesinde sinsice gölge oyunlarını izliyordu kadın
Geçen 35 yıl..
İyisiyle kötüsüyle adeta yarım asırlık bir hayattı onunkisi
Kalkıp gitme isteğiyle yanıp tutuşurken ruhu,
bedeni o soğuk köşede izlemekle yetiniyordu hayallerini
Korktuğu şeyler vardı
Mesela dostluklar, mesela aile, mesela aşk, mesela kendiyle sürekli yaşamanın ardından insanlara yabancılaşmak.
Kışın sıcacık bir duşun ardından soğuk odaya girip titretircesineydi korkuları.
Olgunlaşmıştı kadın görünürde ama hala çocuk gibi korkardı karanlıktan, yalnız kalmaktan
Düşünceler içinde yüzerken birden kapı sesi duydu
Nedense korkmadı. Bu iyiye işaretti belki de
Belki de artık gerçekten büyümüştü
Sessizce kapı sessinin yerini sessizliğe bırakmasını izledi
Gelen, karanlık gecenin en koyusunda tanımlanamayan bir silüetti
Hafifçe gülümsedi kadına karanlık içinden
Kadın, o an hayatında gördüğü en güzel gülüşün karşısında durduğuna şahit oldu
Hayat, dedi, "Umudun yitirildiği her şeyden sonra bana bahşettiğin bu yüzü görmeme izin ver! Ver ki artık sonum onunla olsun. "O", olsun ve "Biz" olalım
Bu karanlık geceye aydınlık katacak..
Hayat, kadına isteğini verdi
Ama süre tanımadı
Kadın da bunu merak etmedi
Sadece yaşamak istedi yüzüne tüm ihtişamıyla gülümseyen o varlığın içine sıcaklık vermesini
Silüet insan kılığına büründü
Gülümsemesi bile yetecekken kadına,
fazlasını verdi hayat ona
Ama süre tanımadı
Kadın da bunu merak etmedi
Sadece dokunmak istedi yüzüne tüm ihtişamıyla gülümseyen o varlığın sıcacık tenine..
Kadın, verilen hediyelerin karşısında aptallaşmaya başladı
Kendini unuttu adeta
Artık kadın yoktu, ikisi vardı
Varlıkta ona sundu sevgisini ama kadın öyle yoğun yaşıyordu ki, varlık bunun karşılığında yetemiyordu kadına.
Hayattan yardım istedi varlık, biraz daha sevgi sunabilmesi için
Hayat izin vermedi
"Sen, sadece sana verilen kadarsın" dedi
Zaman geçti
Kadın sarhoş, kadın hayatın kırdığı parçaları yerden bir bir toplayıp yapıştırmakta..
Tam da en güzel anında..
Hayat, ona bu yaşananları fazla buldu
Aşk sarhoşu aptal aşık kadın, dedi
Senin mutlu olmanı istedim. Biliyorum ki bana çok direndin.
Bende direnişlerinin mükafatını verdim bir parça
ama bilirsin beni, süre tanımam. Kısa mutluluklar vermekten ibaretim.
Varlığı sevdin.. Öyle sevdin ki kendini unuttun..
Sen, aptal bir kadınsın..
Sevgini benim üstümde tuttun ve en önemlisi kendi üstünden öte..
Kıskandım seni aptal kadın
Belki de beni böyle sevmediğin için kıskandım
Sevmek ve sevilmek sana göre değil
Şimdi o soğuk köşende hayallerine bakmaya devam et. Ne zaman köşelerden gerçek hayata geçiş yaparsın o zaman sana bir şans daha vereceğim
Kimbilir belki de bu son şansındı..
Kalbini alıyorum artık
Benimle yalnız yaşayarak buradan gideceksin..
Kadın, nerede hata yaptığını anlayamadan varlık yokoldu.
Çok sevmek yanlış mıydı ya da aşkı gerçekten ölümüne sevmek?
Köşesine çekildi
1 damla yaş akmadı gözünden
çünkü hayat içindeki duyguları almıştı bile
Artık kadına tek kalan
Sıcak odanın soğuk köşesinde
Hayatla sessiz oyunlar oynamaktı..
